احمد ظاهر، هنرمند معروفی که شهرتش مرزها را درنوردیده، بروز ۲۴ خرداد/جوزای ۱۳۲۵ هجری خورشیدی در کابل متولد شد. پدرش دکتور عبدالظاهر، از کادرهای ورزیدهی صحت و از سیاستمداران برجسته و نخست وزیر افغانستان بود. احمد ظاهر از کودکی به موسیقی علاقهمند بود و تحت تأثیر موسیقی سنتی و غربی قرار گرفت.
احمد ظاهر آموزشهای نخستین را در لیسهی حبیبیه در کابل آغاز کرد و پس از یک دور تحصیلات در کابل برای ادامهی آموزشهای عالی به هند رفت. او در کالج سنت خاویر در بمبئی مشغول فراگیری دانش شد. او استعداد و ظرفیت منحصر به فردی در موسیقی داشت و این استعداد نهفته برای نخستین بار روی ترانهی «ای بلبل شوریده…» که شعر آن از ضیای قاریزاده بود، در مکتب حبیبه تبارز پیدا کرد و کشف شد و لقب بلبل حبیبه را کسب نمود. احمد ظاهر با صدای گرم و گیرای خود به سرعت محبوبیت یافت. او اولین آلبوم خود را در سال ۱۳۴۷ هجری خورشیدی، منتشر کرد که مورد استقبال فراوان قرار گرفت. او بیش از ۳۰ آلبوم موسیقی ضبط کرد و آهنگهای محبوب و خاطرهانگیزی از خود به یادگار گذاشت. آهنگهای که نشانگر ظرافت بینش و نگاه او به شعر و ترکیب موسیقی شرقی و غربی است، طرفداران بیشماری دارد.
احمد ظاهر به عنوان یکی از نوآوران موسیقی افغانستان شناخته میشود. او توانست با استفاده از گیتار و پیانو، موسیقی سنتی افغانستان را به سبک جدیدی تغییر دهد و نسل جوان را به این سبک جذب کند. صدای او پر از شور و هیجان و سرشار از عشق است و از همین سبب است که محبوبیت او محفوظ مانده است.
احمد ظاهر بروز 24 خرداد/ جوزای سال ۱۳۵۸هجری خورشیدی، در سن ۳۲ سالگی بصورت مرموزی در مسیر سالنگ جان باخت. درگذشت احمدظاهر یکی از تلخ ترین رویدادهایی بود که در پی آن یکی از الگوهای شایستهی موسیقی را از ما گرفت و یکی از صداهای جوان و پرشور موسیقی افغانستان خاموش گردید.
احمدظاهر در مدت کوتاهی به شهرت فراوان رسیده بود و هنوز کارهای تازه و بکری در او داشت رونق پیدا میکرد. دریغا که او از میان ما رفت. احمدظاهر را به لحاظ شخصیتی نیز انسان عیار، فروتن، نجیب و دارای مواصفات منحصر به فرد انسانی تعریف کرده اند و در عین حال دارای ظرافتهای ویژهی هنری و ادبی و همین شاخصهها بخشی از عوامل شهرت او در افغانستان و بیرون از کشور است. او را مردم کشورهای ایران و تاجیکستان نیز میشناسند و صدای او در میان مردم تاجیکستان نیز مخاطبانی دارد و الگو برداری نیز شده است.
روان آن هنرمند بی بدیل، آن الماس شرق و صدای نامیرا شاد و یادش گرامی باد!