بدیع‌الدین ترکوسگزی، مشهور به «بدیع‌الزمان»، از شاعران برجسته و پارسی‌گوی قرون ششم و هفتم هجری بود. وی به احتمال زیاد تخلص «بدیع» را برگزیده و در منابع مختلف با نام‌هایی چون «بدیع ترکو» و «بدیعی سیستانی» نیز شناخته شده است. زادگاه او حصاری به نام «ترکو» در سیستان بود، و بخش عمده‌ای از زندگی‌اش را در همان ناحیه سپری کرد.
