ناله به دل شد گره، راهِ نیستان کجاست؟
خانه قفس شد بمن، طرفِ بیابان کجاست؟
اشک بخونم کشید، آه ببادم سپرد
عقل به بندم فگند، رخنه‌ی زندان کجاست؟
روز به محنت گذشت، شام به غم شد سحر
ساقی گلچهره کو، نعره‌ی مستان کجاست؟
در تفِ این بادیه، سوخت سراپا تنم
مزرعم آتش گرفت، نم نم باران کجاست؟
موج نلرزد بر آب، غنچه نخندد به باغ
برگ نجنبد بشاخ، باد بهاران کجاست؟
ناله شدم غم شدم، من همه ماتم شدم
آن دل خرم چه شد، آن لب خندان کجاست؟
مرد نمیرد به مرگ، مرگ از او نام جست
نام چو جاوید شد، مردنش آسان کجاست؟
