جان پاریسی
(1250- 1403)
فیلسوف شکاک و سیاسی فرانسوی که در اندیشه های معاصر لیبرال به خصوص قرار داد اجتماعی و جدایی دولت و دین، تاثر فراوان دارد. مفهوم “ثروت” در محور اندیشه فلسفه سیاسی او قرار داشت. بنابراین، در مباحث مربوط به مالکیت، اندیشه مالکیت ثروت را مهمتر از نیازهای دنیایی (دولت) و روحانی (کلیسا) مربوط به انسان‌ها میدانست.
به باور جان، حقوق طبیعی انسان ها در مورد ثروت برگرفته از حقوق الهی است که خداوند بواسطه قدرت فزیکی (کار) به انسان ها بخشیده است. همین ” نظریه ارزش کارگر1 ” بعد مورد توجه جان لاک، ریکاردو، و کارل مارکس قرار گرفت.
او همچنان می گفت که دولت باید منافع افراد را تامین کند و شاه خوب باید رعایای خودش را مورد لطف قرار داده از خوشی های آنان حمایت کند. او تا جای پیش می رود که می گوید اگر دولت منافع افراد را نتواند تامین کند، در آنصورت نهاد دولت باید از بیناد برانداخته شود. در این منظومه فکری، از نظر او پاپ همچنان مسئول حمایت از منافع مردم است. در صورت عدم حمایت منافع مردمی، شورای اسقفها باید او را خلع کند. این ایده نیز در پروتستانیسم بعد ها وارد شد.
جان جدایی قدرت روحانی را از قدرت فنا پذیر و دنیایی یک نیاز میدانست و میگفت که دولت و کلیسا با جدایی از همدیگر می تواند لذت دولت را در نوع سکولاریستی برای مردم بچشاند. دولت با استفاده حاکمیت در بخش های اقتصاد، تعلیم، ارتش و دیگر مسائل، کار می کند و اما کلیسا با مسائل روحانی و جدا از سیاست کار می کند.
برای مطالعه بیشتر:
- جان پاریسی. در قدرت شاهی و پاپی. تورنتو: مرکز مطالعات پاپی در عصر میانه، 1971.
- شیلدون، گارت وارد. دایره المعارف اندیشه سیاسی. نیویارک:فکت ان فایل، 2001.
1. Theory of Labor Value
