ابوعلی دامغانی، وزیر و دیوان‌سالار دوره‌ی سامانی در دوران اخیر حکومت سامانیان بود. اطلاعاتی کامل از زندگی او در دست نیست، اما او به عنوان یکی از وزیران مهم این دوره شناخته می‌شود. ابوعلی در ابتدا در خراسان به عنوان دبیر سپه‌سالار سامانیان فعالیت داشت و سپس به بخارا رفت و در دیوان رسایل به ریاست این دیوان منصوب شد. او چندین‌بار به عنوان وزیر در دوران حکومت سامانیان گماشته شد. او به دلیل شایستگی‌هایش برای مدتی وزارت کرد اما به علت شرایط ناپایدار در بخارا و جنگ‌ها در مدت کوتاهی از وزارت برکنار شد و سپس در سال ۳۸۰ ق باردیگر به وزارت منصوب شد و در این زمان، بغراخان فرمانروای ایلخانان، بخارا را تصرف کرد و او به همراه بغراخان به سمرقند منتقل شد و در همانجا درگذشت. ابوعلی برای مدت ۵۰ سال به خدمت در دیوان سامانیان مشغول بود و با چیرگی در مشاغل دیوانی و وزارت فعالیت می‌کرد. او علاوه بر فعالیت‌های دیوانی، شعر نیز سرود و دوست‌دار ادب و ادیبان بود. او همچنین در اشعار خود به ستایش ابوعلی سیمجوری، سپه‌سالار سامانی پرداخته است. ابوعلی در برخی از منابع مورد نکوهش قرار گرفته است، اما شاعرانی مانند ابوالقاسم الیمانی و مهلبی او را ستوده‌اند.
