رشیدالدین فضل‌الله الوزیر ابن عمادالدوله ابی الخیر بن موفق‌الدوله علی همدانی متولد ۶۴۸ هجری قمری در همدان در یک خانوادهٔ پزشک بود. وی رجل سیاسی، تاریخ‌نگار و پزشک آخر سده‌ی هفتم خورشیدی بود که کتاب جامع التواریخ را به دستور غازان خان به رشته تحریر درآورد و در دوران وزارت خود بناهای فراوانی همچون ربع رشیدی را ساخت. او برجسته‌ترین چهره‌ی اهل خراسان در دوره‌ی مغول شمرده شده است.
رشیدالدین فضل‌الله در جوانی فنون مختلف، به ویژه علم طب را فراگرفت و از عهد ایلخانی اباقان به عنوان طبیب وارد دستگاه ایلخانی شد و به تدریج در امور اداری و دیوانی نفوذ و دخالت یافت. از آثار متعدد خواجه رشیدالدین که به‌جا مانده‌اند می‌توان به لطائف الحقائق، جامع التواریخ، السلطانیه، مفتاح التفاسیر، تاریخ غازان، تقسیم الموجودات، التوضیحات، جامع رشیدی، جوابات المسائل الکلامیه و دیوان شعر اشاره کرد. او از دانشمندان چین و تبت و ایغور و فرنگ و عرب که در خراسان به‌سر می‌بردند، اطلاعات جامعی به دست آورد. خواجه رشیدالدین بی مبالغه مردی دانشمند، ادیب و مؤرخ بود و به علوم عمده‌ی روزگار و از جمله گیاه‌شناسی و ریاضی و هیئت و دانش‌های دینی چون کلام و نیز کارهای دیوانی آشنایی فراوان داشت. وی در سال ۶۹۴ هجری چشم از جهان بست.
