اولیور کرومویل
(1599-1658)
افسر، سیاست‌مدار و رهبر کثرت‌گرای مذهبی در سده شانزدهم و هفدهم میلادی که در انگلیس تولد شد. او در دانشگاه کمبریج تحصیل کرد و خدمات ارزنده در راستای سیاست معاصر انگلیس کرد.
اولیور کرومویل به دنبال یک انقلاب دموکراتیک پارلمانی در کشور خود بود. در زمینه رسیدن به هدف خود از هر شرایطی استفاده کرد. او در جریان جنگ‌های داخلی انگلیس (1640-60) در برابر سلطه مجلس کاتولیک و پروتستان مبارزه کرد و به عنوان افسر در ارتش پروتان به حمایت از پروتستانیسم، شاه چارلز را از قدرت خلع کرد. اولیور برای سرنگونی نظام استبدادی چنان پیش رفت که در انقلابی به رهبری خود، چارلز اول را متهم به خیانت ملی کرد و او را به‌پای دار برد و اعدام کرد. پس از آن، کرومویل چند سال با پشتیبانی کلام پروتانی و ائدولوژی جمهوری خواهی بر انگلیس حکم راند.
اولیور کرمویل در چند دور حکومت با شخصیت کاریزماتیک و مغناطیسی که داشت، قادر شد تا در برابر نهاد سلطنت انگلیس بیایستد و در همه دوره‌های حکومت خود از تاج‌گذاری به عنوان شاه برتانیا ابا ورزید. او همواره قدرت انگلیس را در مبارزه بین کلیسای سالم و ضد عیسیوی‌ها می دید. در دوره حکومت اولیور، سیاست‌های اصلاح طلبانهی کلیسامحور انجام شد و نظام آموزش بر اساس کتاب مقدس انجیل تعدیل شد.
اگرچه که سیاست‌های کرومویل مبتنی بر پیشرفت جامعه مشترک المنافع مسیحیت زیاد موفق نشد اما الهام قوی برای انقلاب شکوهمند سال 1688 در انگلیس شد که در نتیجه مجلس قدرت اساسی به دست آورد و کلام پروتستانی در انگلیس حکمفرما شد. می گویند او شخصیت بسیار عجیب و مرموز داشت.
برای مطالعه بیشتر:
- آشلی، موریس. الیور کرومویل. لندن: جان کپ، 1937.
- شیلدون، گارت وارد. دایره المعارف اندیشه سیاسی. نیویارک:فکت ان فایل، 2001.
