گلزار عشق «با مقدمه‌یی از استاد واصف باختری و استادحیدری وجودی»

بخشی از مقدمه‌ی استاد واصف باختری در دفتر گلزار عشق
اشعار دل انگیز و شوربخشای جناب میر، مرآت تمام نمای عواطف عرفانی و ترجمان بارز احساسات رقیق شان است و سراپا با راز و نیاز با سوز و گداز و با اشک و خون نوشته شده است.
من در سخنان این پیرمرد روحانی، سوز بیان و رقت طبع شان را بیشتر می‌پسندم، چه سخنی که با درد و سوز آمیخته نباشد، دل نفریبد و کارگر نیفتد و اگر کارگر افتد تاثیر آن را دوامی نباشد.
رشحات قلم جناب “میر” به آیینی است بویاتر از گل، سوزناکتر از الحان شباویز، رنگین‌تر از شقایق بهاری و استوارتر از پولاد.
این گلبانگ آسمانی گاهی چنان اوج می‌گیرد و به رنگی فریبا و شگرف در ضمیر و احساس شنونده و خواننده نقش می‌بندد که حد و حصری ندارد:
به هر دیار روم به هر کجا دیار تو باشد
به هر چمن که بگردم گل وصال تو چینم
خیال نرگس نازت بود به مردم دیده
فروغ عارض گلگونه‌ء تو نور یقینم
به آرزوی تو سر می‌نهم به بستر حسرت
مگر جمال ترا یک شبی به خواب ببینم
ز بعد مرگ به خاکم گذر کنی و بگویی
که این شهید فراق منست “میر” حزینم