ای باغبان ای باغبان آمد خزان آمد خزان
بر شاخ و برگ از درد دل بنگر نشان بنگر نشان
ای باغبان هین گوش کن درد درختان نوش کن
نوحه کنان از هر طرف صد بی‌زبان صد بی‌زبان
هرگز نباشد بی‌سبب گریان دو چشم و خشک لب
نبود کسی بی‌درد دل رخ زعفران رخ زعفران
کو سوسن و کو نسترن کو لاله و کو یاسمن
کو سبزپوشان چمن کو ارغوان کو ارغوان
اینک درآمد زاغ در باغ و می‌کوبد قدم
پرسان به افسوس و ستم کو گلستان کو گلستان
