سر فرانسِس باکون
(1561-1626)
سر فرانسِس باکون فیلسوف و سیاست‌مدار معروف برتانیایی است. او در یک خانوده مدهبی تولد شد و در دانشگاه ترینیتی، کمبریج و سپس گیری ان در لندن قانون را خواند. باکون به عنوان عضو مجلس در زمان جیمز اول خدمت کرد. در کنار آن، همچنان دیگر موقعیت های سیاسی را نیز باکون ب دوش داشت. در اواخر دوره های خدمت به‌جرم رشوت‌خوری از سمت حکومتی استعفاء داد و از آن به بعد به زندگی خصوصی پرداخت.
باکون را فکری میان عصر میانه مسیحیت و جهان علمی جدید دانسته اند. او با تلفیق علم و حکومت خدمتی بزرگی را برای توسعه‌ی اندیشه‌های علم سیاست انجام داد. باکون در دوره‌ی می‌زیست که دانش علمی مورد شک و تردید عموم قرار داشت. بنابراین، او در کتاب “اتلانتیس جدید” طرح حکومت ایده‌آل خود را مطرح ساخت که در آن جماعت دانشمندان به عنوان مشاوران سیاسی به حکومت مشورت می‌دهند.
عبارت “دانش قدرت است!” از سخنان معروف باکونی است که براساس این عقیده، علم و فناوری منجر به افزایش قدرت و توسعه اقتصادی، سیاسی و نظامی می‌شود. این گفته‌های باکون او را در شمار بزرگترین اندیشمندان سیاسی معاصر جای داد. جاگاه ویژه باکون به‌خصوص در این است که به باور او انسان می تواند از طریق روشنگری و دانش علمی، سرشت خود‌خواهی خود را اداره کند. به این روال، بسیاری از نوشته‌های او در محور تجربه گرایی1 بوده و از طریق روش علمی به دنبال حقیقت است.
فرانسِس باکون همچنان در کتاب “کارایی و پیشرفت آموزش” در سال 1605 میلادی، در موارد دین و سیاست صحبت کرد. باکون در فلسفه جدید خود به دنبال تشویق و ترغیب حکومت جمهوری‌خواهِ ماشین‌گونه بود تا از نظام های استبدادی و شاهی انفرادی در آن زمان جلوگیری صورت بگیرد. در مورد باورهای دینی نیز با روش انقادی و شکاک می‌دید.
برای مطالعه بیشتر:
- پیپیات، مایکل. فرانسس باکون: اناتومی یک معما. نیویارک: فرار، استراوس و گیروکس، 1997.
- دو موریر، دافنی، دام. زینه آویزان: فرانسس باکون، ظهور و زوال او. گاردن سیتی: ان وای دابلیدی، 1977.
- شیلدون، گارت وارد. دایره المعارف اندیشه سیاسی. نیویارک:فکت ان فایل، 2001.
1. Empiricism
یک پاسخ
درود احترامات بسیار به مؤسسین این صفحه وزین