میرزا شکور زاده، نویسنده، تاریخ‌نگار و پژوهشگر نام‌آشنای جمهوری تاجیکستان پس از هفتاد و پنج بهار زندگی، به هفت هزار سالگان پیوست.
میرزا شکور زاده در 1949 میلادی در روستای مست‌چاه شهر خجند جمهوری تاجیکستان متولد شد. آموزش‌های اولیه را در زادگاهش فراگرفت و سپس مدرک کارشناسی اش را از شعبه روزنامه‌نگاری دانشکده‌ی فیلولوژی دانشگاه ملی تاجیکستان بدست آورد.
پس از فراغت از دانشگاه به عضویت اتحادیه نویسندگان تاجیکستان در آمد و در بخش‌های گوناگون این اتحادیه از جمله به عنوان مسوول واحد نثر در آن اتحادیه فعالیت کرد. شکورزاده با رسانه‌های تاجیکستان و کشورهای دیگر همکاری داشت و مدتی نیز در نشریه «صدای شرق» کار نمود.
شکور زاده در طی سال‌ها نویسندگی اش موفق شد کتاب‌های؛ «کیمیاگر دُر دری»، «تاجیکان در مسیر تاریخ»، «جان پیوند»، «جان‌فدای سنگرسبز» «تاجیکان، آریایی‌ها و فلات ایران»، «پرنیان، حریر و ابریشم»، «حماسه راد مردان خراسان در پاسخ به کتابچه شیطان» و «رزمندگان هندوکش» را منتشر نماید. از او ده‌ها مقاله به زبان‌های مختلف در نشریات تاجیکستان و کشورهای دیگر منتشر شده است.
میرزا شکور زاده در طول سال‌های فعالیت اش موفق به دریافت عناوین «افتخار فرهنگ جمهوری تاجیکستان»، کارمند شایسته تاجیکستان» و جایزه‌ی «صدرالدین عینی» گردید و هم‌چنین در ماه اسد/مرداد سال ۱۴۰۳ هجری خورشیدی، عنوان «نویسنده خلق تاجیکستان» را دریافت کرد.
میرزا شکورزاده سر انجام بروز ۲۷ میزان/ مهر در تاجیکستان چشم از جهان بست.
دست اندرکاران خانهٔ مولانا درگذشت این دانشمند ارجمند را تسلیت عرض نموده، روانش را شاد و یادش را گرامی می‌دارند.
