تاریخ نیشابور (یا تاریخ النیسابوریّین؛ تلفظ عربی : تاریخ نیسابور)، اثری مهم به عربی در شرح حال عالمان و محدّثان و بزرگان نیشابور، تألیف ابوعبداللّه حاکمِ نیشابوری، عالم و محدّث قرن چهارم و پنجم است. نام رایج و مشهور این کتاب در طول قرون، تاریخ نیشابور بوده، ولی گویا نام اصلی آن تاریخ النیسابوریّین است، زیرا هدف مؤلف در این کتاب معرفی رجال و عالمان نیشابور بوده است. کتاب تاریخ نیشابور مفصّل بوده است. در تعداد مجلدات آن اختلاف نظر وجود دارد. خلیفه نیشابوری، که موثقترین منبع در این زمینه است، آن را چهارده مجلد ذکر کرده است. تألیف تاریخ نیشابور در ۳۸۸ به پایان رسیده است. اصل این کتاب از بین رفته، ولی از عبارات حاجی خلیفه برمی آید که تا زمان او در دسترس بوده است
