محمد اسحق فایز، در ۲۶ عقرب/آبان سال ۱۳۳۶ هجری خورشیدی در روستای تاجیکان شهرستان جبلالسراج ولایت پروان دیده به جهان گشود. دوران کودکی او همراه با دشواریها و چالشهای بسیار بود. فایز الفبا و خواندن را در مسجد آموخت و اشعار حافظ را در همانجا خواند. پس از آن، او به دبستان رفت و دورههای ابتدایی، متوسط و ثانوی را در لیسهی جبلالسراج به پایان رساند. در سال ۱۳۵۶ هجری خورشیدی پس از دریافت سند فراغت، به دانشکدهی ساینس دانشگاه کابل راه یافت و در سال ۱۳۶۰ از رشتهی ریاضی و فیزیک این دانشکده مدرک کارشناسی گرفت.
پس از اتمام تحصیلات دانشگاهی، محمد اسحاق فایز به خدمت سربازی رفت و بین سالهای ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۴ هجری خورشیدی به عنوان سرباز ایفای خدمت کرد. پس از آن به عنوان آموزگار در لیسهی حبیبیه کابل مشغول به کار شد و سالها به تدریس ادامه داد.
در سال ۱۳۶۴ هجری خورشیدی، آقای فایز به عضویت شورای مرکزی کانون نویسندگان جوان درآمد و از سال ۱۳۶۹ به طور جدی به سرایش شعر پرداخت. او در جریان مقاومت علیه طالبان نیز به کار خبرنگاری مشغول شد و پس از سقوط طالبان در سال ۱۳۸۱ هجری خورشیدی به کابل بازگشت. فایز در آژانس اطلاعاتی باختر به فعالیتهای خبری مشغول شد و در چندین سمت، از جمله تبصرهنویس و مسئول بخش وبسایت، به کار خود ادامه داد.
از سال ۱۳۸۴ هجری خورشیدی او به عنوان کارشناس در دفتر معاونت اول ریاست جمهوری افغانستان ایفای وظیفه نمود و در این مدت به عنوان مشاور در حوزههای ادبی و فرهنگی به دولت خدمت کرد.
محمد اسحاق فایز از سال ۱۳۷۱ تا کنون در نشریات مختلف قلم زده و آثار متعددی از خود به جای گذاشته است. آثار او شامل گزینههای شعر و رمانهای قابل توجهی اند که به مسائل اجتماعی و سیاسی کشور پرداختهاند. آثار چاپشدهی او عبارتند از: دیر و با فاجعه، عبور از خط قرمز، دشنه و صدا، سلام آزادی، برای مرگ آزادی، مارهای آستین، قرن بیحماسه، آری تمام زندگی من بهانه بود، پاییزیها، آه ای امید گنگ، واگویههای لحظه حسرت، پیشینه تجدد، پیدایش و بالندگی شعر نو در افغانستان، کیمیا بته، شب بی ماه و ستاره، نجوای من در نهان، در کوچههای سرد سوگوار و افغانستان به کجا میرود؟
همچنین آثار آمادهی چاپ آقای فایز شامل؛ شگفتن دهه هشتادی – نودیها، بلوطهای سبز، روزگاران غربت، از حلق سرخ طوفانها، برخیز و شامگاه سیه را تکان بده، پرچم فردا فرو میافتد و شماری از گزینههای شعر اند.
محمد اسحاق فایز یکی از شاعران و نویسندگان برجستهی افغانستان است که آثارش نه تنها به ادبیات این کشور بلکه به فرهنگ و تاریخ آن نیز خدمت کردهاند. او با زبانی پرخاشگرانه و حماسی، دغدغهها و تجربیات خود را از سیاست و اجتماع در اشعارش به تصویر کشیده است. فایز به عنوان یک فعال ادبی و اجتماعی، همواره در تلاش است تا با استفاده از شعر و نوشتار، صدای مردم کشورش باشد.