سید رفعت حسینی در ۲۷ جوزا/خرداد سال ۱۳۲۸ هجری خورشیدی در محله‌ی باغ نواب کابل، در خانواده‌ای فرهنگی و فرهیخته چشم به جهان گشود. پدرش، سید محمد داؤود حسینی، از ادیبان و خوش‌نویسان برجسته افغانستان بود که در خوش‌نویسی خطوط نستعلیق و شکسته، آوازه‌ای داشت. این پیشینه‌ی فرهنگی نقش مهمی در شکل‌گیری شخصیت ادبی و فکری رفعت حسینی ایفا کرد.
رفعت حسینی، آموزش‌های ابتدایی و متوسطه‌ی را در مکتب حبیبیه کابل به پایان رساند و سپس وارد دانشکده حقوق دانشگاه کابل شد. پس از فراغت از دانشگاه، برای ادامه تحصیل به استرالیا رفت و در آن‌جا موفق به دریافت مدرک کارشناسی ارشد در رشته‌ی حقوق جهانی شد. او سپس در دانشگاه هامبولت آلمان به مطالعه‌ی فلسفه پرداخت و علاقه‌مندی‌اش به اندیشه‌های انسانی، سیاسی و هستی‌شناسی را به‌طور جدی دنبال کرد.
سید رفعت حسینی از سال ۱۳۵۲ تا ۱۳۶۹ خورشیدی در سمت‌های مختلف علمی و اجرایی در دانشگاه کابل و وزارت تحصیلات عالی افغانستان مشغول به کار بود. در همین سال‌ها، به‌عنوان دبیر اتحادیه نویسندگان افغانستان نیز فعالیت داشت و نقشی مؤثر در سامان‌دهی و بالندگی محافل ادبی آن زمان ایفا کرد.
او از دهه‌ی چهل خورشیدی، در کنار فعالیت‌های علمی، به شعر روی آورد و یکی از نخستین چهره‌هایی بود که شعر کوتاه مدرن فارسی را در افغانستان به‌گونه‌ای آگاهانه بنیان نهاد. تلاش او برای پیوند دادن زبان نو با مفاهیم نوین، راهی تازه در شعر معاصر گشود. مضامین فلسفی، اجتماعی، انسانی و گاه اگزیستانسیالیستی، در بسیاری از سروده‌های او برجسته است.
از رفعت حسینی تاکنون شش دفتر شعر منتشر شده که یکی از آن‌ها به زبان آلمانی است. آثارش در محافل ادبی ایران و افغانستان بازتاب گسترده یافته و از او به‌عنوان یکی از متفکران شعر نو در جهان فارسی‌زبان یاد می‌شود. افزون بر شعر، مقالات تحلیلی و نقدهای ادبی او نیز در نشریات معتبر به چاپ رسیده‌اند.
او همواره کوشیده است تا ادبیات را به‌مثابه ابزاری برای بیان دردهای انسان، پرسش‌های فلسفی، و آرمان‌های آزادی و عدالت به‌کار گیرد. در کنار این، نقش او به‌عنوان پژوهشگر فلسفه و حقوق، جایگاهش را در مرز میان علوم انسانی و ادبیات تقویت کرده است.
سید رفعت حسینی به‌عنوان چهره‌ای چندوجهی در ادبیات، فلسفه، حقوق و فرهنگ، الگویی از تعهد، تفکر و نوگرایی است. آثار و اندیشه‌های او همچنان در فضای فکری و ادبی افغانستان و کشورهای فارسی‌زبان، محل مراجعه و الهام برای نسل‌های تازه‌نفس است.زادروز رفعت حسینی
