خسرو مانی در ۲۴ اسد/مرداد سال ۱۳۶۶ هجری خورشیدی در شهر کابل چشم به جهان گشود. دوران کودکی‌اش را در ولایت بلخ سپری کرد؛ جایی که نخستین جرقه‌های علاقه‌مندی‌اش به ادبیات شکل گرفت. هرچند تحصیلات دانشگاهی را در رشته‌ی حقوق در دانشگاه کابل ادامه داد، اما دل‌مشغولی‌اش به نوشتن و ادبیات، از همان سال‌های نوجوانی او را به جمع شاعران و نویسندگان جوان بلخ پیوند زد.
مانی در فضای فرهنگی بلخ، از اعضای فعال انجمن‌های ادبی بود و در همان سال‌ها نخستین تجربه‌های نویسندگی خود را به ثبت رساند. پس از پایان تحصیلات، ناگزیر به ترک وطن شد و بیش از ده سال است که در شهر پاریس اقامت دارد. با وجود مهاجرت، ارتباطش با زبان، فرهنگ و ادبیات فارسی همچنان پررنگ و زنده باقی مانده است.
او نویسنده‌ای است که آثارش در حوزه‌ی زبان فارسی جایگاه شناخته‌شده یافته‌اند. از جمله کتاب‌های منتشرشده‌ی او می‌توان به «زندگی کوچک»، «ریسمان شنی» و «مرگ و برادرش» اشاره کرد. نوشته‌های او عمدتاً در حوزه‌ی داستان و رمان‌اند، با زبانی دقیق، فضایی شاعرانه و درون‌مایه‌هایی ژرف و انسان‌گرایانه. تازه‌ترین اثر او قرار است در تابستان ۱۴۰۴ هجری خورشیدی در فرانسه منتشر شود.
خسرو مانی نویسنده‌ای جست‌وجوگر است؛ آثارش بیشتر درگیر پرسش‌های بنیادین انسان معاصر، دغدغه‌های هویتی، تنهایی، تبعید، و پرسش‌های اجتماعی و فلسفی‌اند. او همچنان در مسیر خلق ادبیات نو، به بازاندیشی در فرم، روایت و تجربه‌های نو در زبان فارسی می‌پردازد و از چهره‌های مؤثر ادبیات مهاجرت به‌شمار می‌رود.
