نعمت حسینی، در ۲۴ ثور/اردیبهشت سال ۱۳۳۸ هجری خورشیدی در محله‌ی باغ نواب شهر کابل دیده به جهان گشود. او آموزش‌های ابتدایی را در مکتب سردار جان‌خان آغاز کرد و دوره‌ی متوسطه را در لیسه حبیبیه به پایان رساند. سپس به انستیتوت عالی تربیت معلم کابل راه یافت و تحصیلات عالی خود را در آن‌جا به پایان رسانید.
پس از فراغت از تحصیل، به مدت سه ماه به عنوان آموزگار در یکی از مکاتب شهر کابل خدمت کرد. او سپس به خدمت سربازی رفت و پس از اتمام آن، در اواخر سال ۱۳۵۹ هجری خورشیدی، به اداره هنر و ادبیات رادیو افغانستان پیوست. در این نهاد فرهنگی، نگارش و تهیه برنامه‌های ادبی، فرهنگی و اجتماعی را به عهده گرفت. برنامه‌هایی چون “پیام بامدادی”، “رادیویی مجله”، و “هفت اورنگ” از جمله آثار موفق او در عرصه‌ی رادیو بودند. او همچنین برنامه‌ی تلویزیونی “آیینه” را تهیه و روی پرده آورد که به دلیل لحن انتقادی، محتوای نو و توجه به واقعیت‌های اجتماعی، مورد استقبال گسترده‌ی مخاطبان قرار گرفت.
فعالیت ادبی نعمت حسینی با نوشتن داستان کوتاه از سال ۱۳۵۹ هجری خورشیدی آغاز شد. برخی از این داستان‌ها در مطبوعات آن زمان به چاپ رسیدند. نخستین مجموعه داستان او به نام سکوت هاجر در سال ۱۳۶۴ هجری خورشیدی از سوی کمیته دولتی طبع و نشر به چاپ رسید. آثار داستانی بعدی او شامل اشک و تابلو، جاده خاکستری فولادی، برف و زاغ، و ستاره گریسته بود و کوچه قدیم ما نیز در زمره‌ی داستان‌نویسی برجسته و انسانی او جای می‌گیرند. نثر حسینی، روان، تامل‌برانگیز و عاری از پیرایه‌های زبانی‌ست و گاه با لحنی تلخ و گاه با طنازی‌ای نرم، به بیان مسائل اجتماعی و درونی می‌پردازد.
در کنار داستان‌نویسی، حسینی در حوزه‌ی پژوهش و تذکره‌نویسی نیز نامی دارد. اثر شاخص او در این حوزه، کتاب سیماها و آواها است که به زندگی و کارنامه‌ی فرهنگی شاعران و نویسندگان یک قرن اخیر افغانستان می‌پردازد. این اثر، به‌گونه‌ای نظام‌مند و بی‌طرفانه، زندگی و فعالیت‌های ادبی و فرهنگی چندین نسل از نویسندگان افغانستان را ثبت کرده است. واصف باختری، شاعر و اندیشمند برجسته، در مقدمه این اثر، از آن به عنوان «چلچراغی از رواق نیاکان» یاد کرده و بر اهمیت بی‌طرفی، دقت و رهایی آن از تعارف‌گویی‌های رایج در تذکره‌نویسی تأکید کرده است. به گفته آقای باختری، این کتاب سنگ‌بنایی نوین بر سنت تذکره‌نویسی در افغانستان است.
کتاب سیماها و آواها مورد استفاده دانشنامه ادب فارسی (جلد سوم، ادب فارسی در افغانستان) نیز قرار گرفته است. رهنورد زریاب، از نویسندگان برجسته افغانستان، در مقدمه مجموعه داستان برف و زاغ اشاره کرده که نویسندگان این دانشنامه از کتاب سیماها و آواها به عنوان منبع اصلی بهره جسته‌اند.
از دیگر آثار پژوهشی و فرهنگی نعمت حسینی می‌توان به این موارد اشاره کرد: چشم در چند کتاب از دریچه قلم (گزیده نقد)، دمی با فرهنگیان کشور (مصاحبه با رهنورد زریاب، دکتر اکرم عثمان، لطیف ناظمی و نصیر مهرین)، آیینه و هفت اورنگ (گزیده خاطرات و مقالات) و میراث عشق (گردآوری آثار داستانی علی‌احمد نعیمی، از پیشکسوتان داستان‌نویسی افغانستان).
نعمت حسینی اکنون مقیم آلمان است و مقالات او در بسیاری از نشریات برون‌مرزی به چاپ می‌رسند. او با نگاه فرهنگیِ ژرف، سبک ادبی خاص خود، و وفاداری‌اش به حقیقت و فرهنگ اصیل افغانستان، یکی از مهم‌ترین چهره‌های فرهنگی نسل خود به شمار می‌رود. آثار او، نه تنها در حوزه‌ی ادبیات داستانی، بلکه در مستندسازی حیات فرهنگی معاصر افغانستان نیز جایگاهی ماندگار یافته‌اند.
