نورمحمد نورنیا، فرزند دین محمد، در ۲۱ دلو/بهمن سال ۱۳۶۸ هجری خورشیدی در شهر مزارشریف، متولد شد. آموزش‌های ابتدایی را در لیسه‌ی عالی استقلال مزارشریف آغاز کرد و تا مقطع کارشناسی ارشد در دانشکده‌ی ادبیات و علوم انسانی دانشگاه بلخ تحصیل کرد. در حال حاضر، نورنیا در برنامه‌ی دکتری ادبیات فارسی دانشگاه گیلان ایران مشغول تحصیل است. او شاعر، نویسنده، استاد دانشگاه و پژوهشگری است که در زمینه‌های مختلف ادبیات و نقد آثار علمی فعالیت دارد.
او از پیشگامان تاسیس “کانون ادبی دیگر” در بلخ بوده و جلسات نقد و بررسی آثار ادبی را تا پیش از روی کار آمدن وضعیت کنونی افغانستان، به‌طور منظم برگزار می‌کرد. این کانون همچنین سه کتاب از نویسندگان مختلف به چاپ رسانده است. آقای نورنیا علاوه بر تدریس و فعالیت‌های دانشگاهی، به نگارش مقالات علمی در مجلات و سخنرانی در مجامع فرهنگی و علمی پرداخته و همچنین از طریق رسانه‌های اجتماعی به روشنگری و نشر دانش می‌پردازد.
نورمحمد نورنیا تاکنون هشت دفتر شعر به چاپ رسانده است که در آن‌ها از زبان و تصاویر شاعرانه برای بیان دغدغه‌ها و تجربیات شخصی‌اش بهره برده است. این دفاتر شامل: “پرنده‌ی متواتر یک درخت”، “مثل گندم”، “تقویم کلاغ”، “زیر جلدم برف می‌بارد”، “مرگ‌مره‌گی”، “خم‌شده روی خود”، “مورها می‌برند نام ترا”، و “مبتلا به سقوط”. اند که هر یک از این آثار نشان‌دهنده‌ی توجه عمیق او به مسائل انسانی، فلسفی و اجتماعی است که در قالب اشعارش به زیبایی به تصویر کشیده شده‌اند.
علاوه بر آثار شعری، نورمحمد نورنیا چندین کتاب در زمینه‌ی ادبیات و نقد آثار علمی منتشر کرده است که به‌طور گسترده در حوزه‌های مختلف ادبیات و پژوهش شناخته شده‌اند. از جمله این آثار می‌توان به کتاب‌های “بی‌معنایی، رهاشده‌گی و متن” (نقد و نظریه)، “آشنای غریب” (بیدل‌شناسی)، “عطر نم‌ناک سفال” (فولکورشناسی)، “متون تاریخی زبان فارسی”، “ویژگی‌های غزل معاصر افغانستان” و “پژواک خاموشی” (گزینش، تصحیح و مقدمه‌نویسی اشعار عبدالرحمن پژواک) اشاره کرد. این آثار نمایانگر تلاش‌های علمی و پژوهشی او در حوزه‌های مختلف ادبیات، نقد و تحلیل متون هستند.
