محمود دولت‌آبادی در دهم اسد/مرداد 1319 در روستای دولت‌آباد شهرستان سبزوار متولد شد. محمود آموزش‌های اولیه را در زادگاهش در مدرسه‌ی مسعود سعد سلمان گذراند و از همان زمان به ادبیات علاقه پیدا کرد.
محمود ابتدا در زادگاهش به مشاغل گوناگون پرداخت و سپس به مشهد رفت و در آنجا با سینما و تئاتر آشنایی پیدا کرد و در سال 1338 به تهران رفت و یک سال بعد در تئاتر پارس مشغول به کار شد. در دههٔ چهل در صنوف نمایش آناهیتا شرکت کرد و به عنوان بازیگر در تئاتر فعالیت کرد و کم‌کم به نوشتن داستان‌های کوتاه نیز پرداخت. نخستین داستان کوتاه او “ته شب” در بولتن تئاتر منتشر شد.
دولت‌آبادی در دههٔ چهل در نمایشنامه‌هایی از برتولت برشت، بهرام بیضایی و اکبر رادی بازی کرد و در سال ۱۳۴۹ هجری خورشیدی ازدواج کرد. در دههٔ پنجاه به زندان افتاد و پس از آزادی، نگارش رمان “کلیدر” را آغاز کرد که پانزده سال به طول انجامید و این رمان از بارزترین عوامل شهرت او شناخته می‌شود.
دولت‌آبادی علاوه بر رمان‌نویسی، نمایش‌نامه و فیلم‌نامه نیز نگاشته‌است و در تئاتر و سینما به عنوان بازیگر و کارگردان فعالیت کرده‌است. آثار او به چندین زبان ترجمه شده و در کشورهای مختلف به چاپ رسیده‌اند.
دولت‌آبادی در سال ۲۰۱۳ میلادی برنده جایزهٔ ادبی یان میخالسکی سوییس شد و در سال ۲۰۱۴ میلادی جایزۀ شوالیه ادب و هنر فرانسه را دریافت کرد. او در سال ۲۰۲۰ میلادی با نگارش و دکلمهٔ اثری به نام “سرباز (پوتین‌های نیم‌سوخته)” برای پروژه جهانی هنر صلح همکاری کرد.
دولت‌آبادی به عنوان یکی از نویسندگان برجسته و تأثیرگذار حوزۀ زبان فارسی شناخته می‌شود.
