روح‌الامین امینی در سوم حوت/اسفند ۱۳۶۱ هجری خورشیدی در شهر هرات متولد شد. آموزش‌های ابتدایی و تحصیلاتش را در هرات فرا گرفت و به دلیل علاقمندی‌ای که به ادبیات داشت به سرایش شعر و کار روزنامه‌نگاری پرداخت.
امینی شاعر، نویسنده و روزنامه‌نگار معاصر افغانستان و از سرایش‌گران و نویسندگان سنجیده‌کار ادبیات پارسی است و آثار متعددی در زمینهٔ شعر و داستان منتشر کرده است.
روح‌الامین امینی در گسترهٔ ادبیات و روزنامه‌نگاری نیز فعالیت‌هایی انجام داده است. او به عنوان مسؤول بنیاد و نشر آرمان شهر، مسؤول انتشارات آن، دبیر جشنوارهٔ فیلم زنان هرات، مؤسس و دبیر جایزهٔ غزل پارسی، رئیس انجمن فدایی هروی، مدیر مسؤول روزنامهٔ ماندگار، عضو هیأت تحریریهٔ روزنامهٔ پیمان، مسؤول برنامه‌های ادبی و فرهنگی رادیو صبح‌به‌خیر افغانستان، عضو انجمن ادبی هرات و مسؤول صفحهٔ ادبیات و هنر روزنامهٔ اتفاق اسلام هرات فعالیت کرده است.
در آغاز شاعری، امینی به‌شدت تحت تأثیر غزل‌های علی بهمنی بود. این تأثیرپذیری در مجموعهٔ «در خواب‌هام کودک غمگینیست» نیز مشهود است، اما در آثار اخیرش گرایش بیشتری به سبک و شیوهٔ سیمین بهبهانی دارد. وی با استفاده از نوآوری‌های شاعران معاصر، سبک خود را شکل داده و به توسعهٔ غزل نو پرداخته است. امینی از جریان‌های ادبی گذشته الهام گرفته، اما سعی در ایجاد هویتی مستقل در شعر خود دارد.
از دفترهای شعر منتشرشدهٔ او می‌توان به «مینو به عبارت دیگر»، «070»، «تاریک‌ترین دنیای این گوشه»، «برای مترسک چی فرقی می‌کند»، «عشق به خط اوستایی» و «در خواب‌هام کودک غمگینیست» اشاره کرد. در حوزهٔ داستان نیز دو اثر «این‌جا زمان متروکی‌ست» و «تا سیگار بیست‌ویکم» از او منتشر شده است.
