مطهرشاه اخگر، در هجدهم حوت/اسفند سال ۱۳۵۰ هجری خورشیدی در فرمانداری جرم ولایت بدخشان دیده به جهان گشود. دوران کودکی را در زادگاهش سپری کرد، اما در پنج‌سالگی همراه با خانواده اش به کابل آمد و از آن پس، در آن شهر زندگی کرد. اخگر آموزش‌های ابتدایی و متوسطه را در کابل به پایان رساند و از رشته‌ی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه کابل در سال ۱۳۷۵ هجری خورشیدی مدرک کارشناسی بدست آورد.
از سال ۱۳۶۸ هجری خورشیدی، اخگر به شعر و ادبیات علاقه‌مند شد و پیوندی ژرف با دنیای واژه‌ها برقرار کرد. فضای شعری او سرشار از غم، اندیشه و آرمان‌های انسانی است که در مضامین اجتماعی، عاشقانه و فلسفی متجلی می‌شود. او به غزل و رباعی بیش از سایر قالب‌های شعری دلبستگی دارد و با نگاه تأمل‌برانگیز، نابسامانی‌های روزگار و دغدغه‌های انسان معاصر را در اشعارش منعکس می‌کرد.
در بهار سال ۱۳۹۰ هجری خورشیدی، نخستین مجموعه شعر خود را با عنوان “در سوگ باغ” منتشر کرد. این مجموعه بازتابی از دردهای درونی، حسرت‌های از دست‌رفته و امیدهای محو شده در دل تاریخ است.
او به سه زبان فارسی، پشتو و اردو شعر می‌سراید و به‌عنوان یک شاعر چندزبانه، توانسته است مخاطبان گسترده‌ای را در میان دوستداران شعر و ادبیات به خود جذب کند.
