یاسین خموش در سال ۱۳۳۰ هجری خورشیدی در کابل، پایتخت افغانستان، چشم به جهان گشود. از نوجوانی با شعر، تیاتر، موسیقی و رسانه خو گرفت و به‌زودی به‌عنوان یکی از چهره‌های مؤثر در فضای هنری و ادبی افغانستان شناخته شد. فضای فرهنگی خانواده و آشنایی زودهنگام با ادبیات، او را به مسیر شعر و هنر کشاند.
یاسین خموش آموزش‌های ابتدایی و متوسطه را در کابل گذراند و در دهه‌های ۱۳۵۰ و ۱۳۶۰ خورشیدی فعالیت‌های هنری خود را در عرصه‌های تیاتر، رادیو و تلویزیون آغاز کرد. او از نخستین چهره‌هایی بود که در تیاترهای تلویزیونی، مانند «در پای درفش»، نقش‌آفرینی می‌کرد و هم‌زمان نویسنده و ترانه‌سرایی پویا بود. با تأسیس افغان‌فلم، در ساخت فیلم‌هایی مانند «دهکده‌ها بیدار می‌شوند»، «صبح سپید» و «سربند» همکاری کرد و در بسیاری از آن‌ها به عنوان بازیگر یا سناریونویس نیز نقش داشت.
در عرصه شعر و ترانه‌سرایی، یاسین خموش با خلق سروده‌هایی دلنشین به دل‌های مردم راه یافت. ترانه‌های پرآوازه‌ای مانند «برایم نامه از کابل رسیده» با صدای داوود سرخوش، و ترانه «کم‌کمک» با اجرای آریانا سعید از نمونه‌های ماندگار کارنامه هنری او هستند. همچنین نسخه‌ای دیگر از ترانه «کم‌کمک» توسط آوازخوان تاجیکستانی، بسنتی، اجرا شد که با استقبال گسترده‌ای روبرو گردید.
از یاسین خموش ترانه‌های بی‌شماری توسط آوازخوانان مطرح افغانستانی و تاجیکستانی ساخته و اجرا شده است؛ آثارش، با زبان ساده اما سرشار از احساسات ملی و انسانی، به‌راستی پل ارتباطی میان مردم دو سوی مرزهای فرهنگی منطقه شده‌اند.
از جمله فعالیت‌های ادبی او، انتشار دو مجموعه شعر با نام‌های «کاش زندگی بی‌بهانه بود» و «آژیر» است که از سوی انتشارات برگ در کابل به چاپ رسیدند. این دفترها، انعکاس‌دهنده درونیات اجتماعی، آرمان‌خواهی، و نگاه شاعرانه او به سرنوشت انسان و وطن‌اند.
یاسین خموش در کنار فعالیت‌های هنری، در ادارات دولتی چون وزارت اطلاعات و فرهنگ و رادیو و تلویزیون ملی افغانستان نیز سال‌ها خدمت کرد. او همچنین در دوران مهاجرت کوتاهش به کشورهای همسایه، به فعالیت‌های فرهنگی و همکاری با نهادهای رسانه‌ای ادامه داد.
در سال ۱۴۰۰ هجری خورشیدی، هم‌زمان با تشدید بیماری همه‌گیر کرونا، آقای خموش دچار این بیماری شد و برای درمان به تاشکند، پایتخت اوزبیکستان، منتقل شد، اما متأسفانه در ۱۸ اسد/مرداد همان این بیماری، جان او را گرفت. پیکرش به کابل منتقل و در زادگاهش به خاک سپرده شد.
یاسین خموش از جمله هنرمندانی بود که نام و آثارش در حافظهٔ فرهنگی ما ماندگار شد؛ مردی که زندگی‌اش را به عشق هنر، شعر، موسیقی و مردم کشورش پیوند زد.
روانش شاد و یادش گرامی باد!
