محمداکرام بسیم در ۱۴ ثور/اردیبهشت سال ۱۳۶۳ هجری خورشیدی در شهر هرات دیده به جهان گشود. پدرش، نورالحق فرحان، از شاعران برجسته و استادان نام‌آشنای زبان و ادبیات فارسی در غرب افغانستان است.
تحصیلات ابتدایی را در شهر هرات آغاز کرد و سپس در روستای پدری‌اش، برناباد ولسوالی غوریان، ادامه داد. در سال ۱۳۸۱ دوره‌ی مکتب را در لیسه‌ی مولانا محمداعظم به پایان رساند. تحصیلات‌اش را در دانشکده‌ی انجینیری دانشگاه هرات تا مقطع کارشناسی در سال ۱۳۸۷ موفق به اتمام رساند. از آن زمان تاکنون در عرصه‌ی ساختمان‌سازی با نهادها و مؤسسات مختلف همکاری دارد.
بسیم در خانواده‌ای اهل ادب و قلم پرورش یافت و از همان دوران کودکی با شعر و ادبیات انس گرفت. هرچند از سال‌های مکتب به سرایش شعر علاقه داشت، اما فعالیت جدی ادبی خود را از سال ۱۳۸۹ آغاز کرد. او در قالب‌های متنوعی چون غزل، مثنوی، رباعی، چهارپاره، نیمایی، سپید و سه‌گانی طبع‌آزمایی کرده است.
در پاییز ۱۳۹۷ نخستین مجموعه‌ی شعری‌اش با عنوان «صلح تن‌به‌تن»، شامل صد غزل نئوکلاسیک و مدرن، منتشر شد. هم‌چنین، دو مجموعه‌ی دیگر با عنوان‌های «پرواز، فرود آمدن در خویش‌است» (رباعی‌ها) و «سیاه‌سنگ‌ها» (سه‌گانی‌ها) آماده‌ی چاپ دارد.
او در کنار سرایش شعر، در زمینه‌ی نقد ادبی و گزینش آثار شاعران معاصر نیز فعال بوده است. در سال ۱۳۹۸، گزیده‌ی اشعار احمدضیا قاری‌زاده با عنوان «بیدارخوابی ماه» و گزیده‌ی غزلیات سیدضیاءالحق سخا با عنوان «برفِ کاکل» را گردآوری و منتشر کرد. محمداکرام بسیم از چهره‌های تأثیرگذار در شعر معاصر غرب کشور به شمار می‌رود.
