برنامه‌ها

برهمن را باید در زمرۀ شاعران، منشیان و ادیبان بزرگ فارسی‌گو در شبه‌قارۀ هند نوشت. نام پدر وی دهرم‌داس بود که خود نیز از منشیان

در این بخش ازسلسله برنامه‌های «سرزمین ما» به یکی از حساس‌ترین رویدادهای تاریخ معاصر افغانستان که در پی آن نقشه‌ی کشور، زیر فشار سیاست‌های استعماری

جلال‌الدین اکبر که سومین پادشاه سلسلۀ گورکانیان هند بود و گاهی او را مغول‌اعظم نیز می‌گویند، زبان پارسی را زبان رسمی دربار خود اعلام کرد،

در این بخش از سلسله‌برنامه‌های «سرزمین ما»، افزون بر بررسی این‌که کدام بخش از کارنامه‌ی امیر عبدالرحمن از نگاه عبدالحی حبیبی «کارنامه‌ی سیاه» خوانده شده

در این بخش از سلسله برنامه‌های «سرزمین ما»، به پهلوهای دیگر شخصیت و رفتار امیر عبدالرحمن پرداخته شده است. حاکمی که برخی او را نجات‌دهنده‌ی

در این بخش از سلسله‌برنامه‌های سرزمین ما، به بررسی شخصیت‌های تأثیرگذار بر امیر عبدالرحمن پرداخته شده و نقش بانو حلیمه، همسر پرنفوذ امیر، در دربار

توسنی، فرزند «لوکرن» یا «لونکرن»، از حوالی سانبر بود؛ که جایی‌ست نمک‌زار در هند آن روزگار. وی، افزون بر بودن در کیش هندوان، با عقاید

امیر عبدالرحمن (۱۲۵۹–۱۲۸۰ هجری خورشیدی) از امرای معروف افغانستان است. در این بخش از سلسله برنامه‌های «سرزمین ما» به دوران حاکمیت او، نحوه‌ی به قدرت

سرزمین پهناور شبه‌قارۀ هند را باید یکی از کانون‌های بزرگ پرورش و گسترش زبان پارسی دانست. به باور تاریخ‌نویسان، زبان پارسی در سرزمین وسیع شبه‌قارۀ

خراسان، نامی کهن و پر افتخاری که جغرافیای وسیعی را احتوا می‌کرد و در دامان آن علما و فضلای بی‌شماری پرورش یافتند که هرکدام امروز

نوروز از آغاز پیدایش  تا امروز، همواره جایگاه والا در شعر و ادب فارسی داشته است. شاعران، چه در روزگاران کهن و چه در دوران

استاد نصرالله پرتو نادری از چهره‌های درخشان ادبیات معاصر در حوزه‌ی زبان فارسی است. او که اکنون گام به هفتادوسه‌سالگی نهاده، بخش بزرگی از عمر