بصیر بدروز در ۱۵ حوت/اسفند سال 1334 هجری خورشیدی در دهکده‌ی قوبی از توابع روستای بابا ولی دره‌ی پنجشیر به دنیا آمد. برادرش حفیظ آهنگرپور، از مبارزان نامدار بود. بصیر بدروز در خانواده‌ای پرورش یافت که به مبارزه علیه نابرابری‌ها شهره بودند.
بد روز سال‌ها زندان و شکنجه‌های جان فرسای پشت میله‌ها را تجربه و تحمل کرد، اما از مبارزه و ایستادگی دست نکشید. او در کنار آنکه برخوردار از قریحه‌ی بلندی در سرایش شعر بود، نثر روان و شیوا داشت. به پژوهش در حوزه‌ی تاریخ و نوشتن رویدادهای تاریخی مبادرت می‌ورزید و در کنار آن پیوسته در طول سال‌های زندگی اش به عنوان یک نویسنده‌ی مبارز و نترس شناخته می‌شد.
بصیر بدروز در کنار آنکه به تدریس و تربیت نسل جوان کشور مشغول بود، در دادخواهی برای احقاق حقوق مردم و مبارزه علیه هرگونه بی‌عدالتی، پیشگام و در عیاری و جوانمردی نیز زبان‌زد همه و با برخورداری از روابط گسترده در میان طیف‌های مختلف مردم، از محبوبیت ویژه‌ای در میان جامعه برخوردار بود. او که سال‌ها با بیماری‌های گوناگون و مزمن دست و پنجه نرم می‌کرد، سرانجام پس از شصت و نه بهار زندگی در صبحگاه روز جمعه، ۲۵ عقرب/آبان سال 1403 هجری خورشیدی در شهر پلخمری ولایت بغلان چشم از جهان فروبست.
از بصیر بدروز مقالات، سروده‌ها و آثاری نشر شده و چاپ ناشده بجا مانده است.
رهبری خانهٔ مولانا، درگذشت این شاعر و نویسنده‌ی مبارز را به خانواده و بستگان ایشان و جامعه‌ی فرهنگی کشور تسلیت عرض نموده، روانش را شاد و یادش را گرامی می‌دارد.
