دنانیر برمکی، شاعر و موسیقی‌دان برجسته‌ی عصر عباسی، در نیمه‌ی اول سده‌ی دوم هجری در خراسان یا چین دیده به جهان گشود. او در محیط خانواده‌ی یحیی بن خالد برمکی پرورش یافت، اما نسبت دقیقش با این خاندان در منابع ذکر نشده، گرچه نامش با پسوند “برمکی” آمده است.
دنانیر در هنر شعر و موسیقی مهارتی کم‌نظیر داشت و در مجالس هارون‌الرشید و بزرگان برمکی حضور می‌یافت، آثار خود را ارائه می‌کرد و با نواختن آلات موسیقی، فضای محافل را گرم‌تر می‌ساخت. او از شاگردان برجسته‌ی ابراهیم موصلی، موسیقی‌دان معروف مسلمان، بود.
پس از قتل‌عام و سقوط خاندان برمکی، دنانیر همراه با دیگر زنان این خاندان به زندگی خود ادامه داد، اما هارون‌الرشید او را از آوازخوانی منع کرد. گفته‌اند که در سوگ برمکیان، با آهنگ‌های سوزناک خود یادشان را زنده نگه می‌داشت، امری که دلیل ممنوعیت آوازخوانی او شد.
