سلیمه سلطانه بیگم کابلی از شاعران و سخنوران زبان فارسی در اواسط سده دهم هجری در کابل و در خانواده میرزا نورالدین محمد و گل‌رخ بیگم چشم به جهان گشود. مادر سلیمه، دختر ظهیرالدین محمد بابر، موسس دولت بابری هند است. بنابراین، سلیمه نواده دختری بابر است.
سلیمه از کودکی به بایرام خان (خان خانان)، وزیر با تدبیر اکبرشاه، نامزد شد و در زمان جلوس این پادشاه یعنی سال 963 هجری با او عروسی کرد. پس از درگذشت بایرام خان، به همسری اکبرشاه درآمد.
سلیمه سلطان بیگم در دوران کودکی از تعلیم و تربیت بسیار خوبی برخوردار شد. او در محیطی فرهنگی و ادبی در کابل و هند رشد کرد که به او امکان داد تا استعدادهای خود را در زمینه‌های مختلف پرورش دهد. در جوانی، سلیمه به سرودن اشعار روی آورد و به یکی از شاعران برجسته زمان خود تبدیل شد. اشعار او نه تنها از نظر ادبی ارزشمند بودند، بلکه احساسات و تجربیات شخصی او را نیز به زیبایی منعکس می‌کردند.
به نوشته تذکره النسا اردو و تذکره پرده‌نشینان سخنگوی، سلیمه سلطان بیگم به سال 1031 هجری قمری درگذشته است.
