فاطمه خراسانی یکی از زنان برجسته و شاعر زبان فارسی بود که در سال ۶۴۴ هجری قمری زندگی می‌کرد. او در تاریخ جهانگشای جوینی به عنوان یکی از کنیزان از خزاسان به بازار قراقروم آورده شد و در آنجا شاگرد زن دلالی بود که با تورکینا خاتون، همسر اوگتای قاآن، رابطه داشت. این ارتباط باعث شد که فاطمه نفوذ زیادی در بین مردم پیدا کند.
زمانی که گیوک خان به قدرت رسید، برخی افراد از فاطمه سخن‌چینی کرده و او را به عنوان یک زن جادوگر و ساحر معرفی کردند. آنها ادعا کردند که فاطمه برادر شاه را جادو کرده است. پس از مرگ کوتان، فاطمه دستگیر شد و پس از آزار و شکنجه، منافذش را دوخته و در آب انداختند.
با این حال، برخی پژوهشگران دیگر فاطمه را به عنوان زنی با فضیلت و بلندمرتبه با افکار عالی توصیف کرده‌اند. او نه تنها در شعر و ادب فارسی مهارت داشت، بلکه به عنوان یک زن باهوش و تأثیرگذار در جامعه شناخته می‌شد. فاطمه خراسانی نمونه‌ای از زنانی است که با وجود سختی‌ها و مشکلات، توانستند جایگاه ویژه‌ای در تاریخ و فرهنگ خود پیدا کنند.
