نام‌آوران

حره، دختر سبکتگین، یکی از زنان هوشمند و سیاست‌مدار برجسته نیمه دوم سده چهارم هجری بود. لقب “حره” به عنوان نشانه‌ای از احترام برای زنان

بی‌بی مه لقا، معروف به بائی چندا، از زنان دانشمند، شاعر و ادیب برجسته زبان فارسی و مادر شعر اردو در دوره خراسان بود. او

ریحانه معروف به ریحانه مجنونه از عارفان و صوفیان خراسانی است. در منابع تاریخی، تاریخ و دوره ولادت و وفات او ذکر نشده است. این

عایشه درانی، دختر یعقوب علی خان بارکزی، بانوی شاعر زبان فارسی، در نیمه دوم سده یازدهم هجری در کابل به دنیا آمد. او به علوم

رابعه دختر کعب قزداری شاعربانوی تاجیک و مادر شعر فارسی در نیمهٔ نخست سدهٔ چهارم هجری در بلخ چشم به‌جهان گشود. او از زنان عارف،

ام جعفر فاطمه معروف به عتابه، دختر محمد بن حسین بن قحطبه، همسر یحیی برمکی و مادر جعفر برمکی، از زنان دانشمند و فاضل عصر

ابوسهل خجندی در حکومت غزنویان به وزارت رسید. او به عنوان دبیر دیوان در غزنه فعالیت می‌کرد و پس از قتل وزیر پیش‌از خود، به

بی‌بی هرثمه هروی، معروف به ام‌الفضل، یکی از بانوان محدث خراسانی در سده پنجم هجری بود. نام کامل او بی‌بی هروی هرثمی بنت عبدالصمد بن

عایشه معروف به عایشه سمرقندی یکی از زنان دانشمند، فقیه و ادیب در اوایل سده هفتم هجری است که در خانواده قاضی سمرقند، یکی از

عطیه، معروف به بیبک، یکی از عارفان زن مسلمان در سده ششم هجری بود که در مرو به دنیا آمد. شیخ عبدالرحمان جامی، عارف بزرگ

حجابی هروی یکی از شاعران معروف فارسی‌زبان زن در قرن نهم هجری بود که در دربار تیموریان هرات حضور داشت. پدرش، مصایب امیر علی شیر

ام علی فاطمه بلخی از زنان عارف و نامدار سده سوم هجری در بلخ تولد شد. خانواده او از مردم مالدار بلخ بودند. ام علی