نام‌آوران

ابوسلیمان موسی بن سلیمان جوزجانی معروف به فقیه اهل‌رای و محدث از علمای بزرگ احناف در نیمۀ اول سده دوم هجری در جوزجان از توابع

ابوحنیفه نعمان بن ثابت بن زوطی بن ماه معروف به امام اعظم و سراج‌الامه فقیه، متکلم و بنیان‌گذار مکتب فقهی اهل رای است که در

حضرت علی ابن ابی‌طالب معروف به شیرخدا و مولای متقیان، از یاران عشره مبشره، کاتب وحی و خلیفۀ چهارم از میان خلفای راشدین از تاثیرگذارترین

شاه‌دخت و شهبانوی خردمند، اخلاق‌گرا و ایثارگر دختر سبالا شاه کابل‌زمین و همسر ده‌ریشترا، از شاهان سلسله کورو در هند باستان است. او را نمونه

اسفندیار، پسر گشتاسپ شاه بلخ وشهبانو کتایون و نوۀ لهراسپ و شاهزاده کیانی بلخی در تاریخ اسطوره‌ای و حماسی ایران‌زمین یا همان آریانا، بنام قهرمان

پوروچیستا یا پوروچیتا جوانترین دختر زردشت، نخستین پیامبر یکتاپرست، بزرگ‌ترین شارع آیین گفتار نیک، کردار نیک و پندار نیک در دوره اسپه‌ها است.  او را

زردشت یا زرتشت نخستین پیامبر یکتاپرست در تاریخ باستان ما دانسته می‌شود که در برخی منابع تاریخی گفته شده که او حوالی۶۶۰ قبل از میلاد

شاهدخت تهمینه، دختر شاه سمنگان، همسر رستم و مادر سهراب است که مطابق روایت شاهنامه او هم‌دورۀ افراسیاب، کی‌قباد و کی‌کاوس گفته شده و از

گُشتاسپ یا کی‌گشتاسپ یا کی ‌ویشتاسپ شاه بزرگ ایران‌زمین و از معاصران حضرت زردشت پیامبر نیک‌پندار پارسیان دانسته می‌شود که از دودمان کیانیان بلخی است.