
مثنوی مولانا و تأثیر آن در غنامندی عرفان اسلامی
بخش نخست تا زمان سرودن مثنوی معنوی، اثر جاودان جلالالدین محمد بلخی، آثار فراوانی به نظم و نثر در راستای تصوف و عرفان اسلامی، در
بخش نخست تا زمان سرودن مثنوی معنوی، اثر جاودان جلالالدین محمد بلخی، آثار فراوانی به نظم و نثر در راستای تصوف و عرفان اسلامی، در
میرزا عبدالقادر بیدل (۱۰۵۴ – ۱۱۳۳ ه. ق.)، یکی از بزرگترین شاعران زبان فارسی دری سدههای یازدهم و دوازدهم هجری قمری در نیمقارۀ هند و
درتاریخ ادبیات حماسی وغنایی زبان فارسی ازکلاسیک تا معاصرآن، شهبانوان زیادی بوده اند که با کارنامههای مهیج و شگرف خود ماندگار و برای نسلهای بعدی
فغان زجور وجفای تو ای سپهربرین ترابه شاه وگدا شد ستمگری آیین مخفی بدخشی در این روزها حوزهی زبان فارسی و اهالی دانش و فرهنگ
نظریهی بینامتنیت، وامدار بزرگان ساختارگرایی؛ چون ژولیا کریستوا، رولان بارت، میکائیل ریفاتر و ژرار ژنت است. در چارچوب این نظریه همواره بحث روابط یک متن
خلاصه یکی از گسترههای درخشندهی پرداختههای ادبی استاد واصف باختری، بازپردازش یا ترجمهی شعر از زبان انگلیسی به فارسی است. او خوانندهها را با سنتهای
هدف من یافتن نظریه ی صلح ایرانی است و طبیعتا داده های خام این نظریه از ادبیات پارسی فراهم خواهد شد. دلیل اصلی توجه به
سخن از فرزانهی بزرگ روزگارما، و بهقول اخوان ثالث مردی از دبستان معنویت و گسترهی فرهنگ، واصف باختری است. دانشمند داره المعارفی و صاحب نبوغ
به تبریز ار شوی ساکن زهی دولت زهی رفعت به سرخاب ار شوی مدفون زهی روح و زهی راحت مولانا جلال الدین محمد بلخی
از متن مقاله بی تردید مولانای بلخ انسان شناسی رفیع و والایی دارد، ایشان تصریح می کند که: انسان ها همه اندیشه وافکار خویش را
چکیده: در این تحقیق به کارکردهای اجتماعی، جامعهساز و راهگشای مذاکره بهعنوان پلِ ارتباطی میان گروههای اجتماعی، سیاسی و فرهنگی پرداخته میشود. مذاکره روند پویایی
از متن مقاله نویسندهی ادبیات سخنگوی هیچ کس نیست، حتا سخنگوی افکار خاص خودش هم؛ اما ممکن است در اثر، آزادی نشان داده شده باشد؛