خواجه نعیمالدین نعمتالله قهستانی (کوهستان)، یکی از وزیران دورهی تیموریان بود. او فرزند خواجه علاالدین علی قهستانی خازن امیر تیمور و شاهرخ میرزا است. خواجه نعیمالدین به دلیل دقت و مهارت در علم حساب و سیاق، و همچنین خوشمشربی، مورد توجه شاهرخ و میرزا الغ بیگ قرار گرفت و به نام خواجه نعمتالله مستوفی نیز شناخته میشد. در زمان حکومت سلطان ابوسعید میرزا، در سال ۸۶۵ هجری، به منصب وزارت رسید. در آن دوره، مشاغل دولتی و بهویژه مقام وزارت، بهطور معمول با دشمنزایی و حسادتهای فراوان همراه بود. رقبا و دشمنان اغلب به دنبال بهانهای برای ضربه زدن به صاحبان مناصب بودند. در مورد خواجه نعیمالدین نیز اتهام دخالت و تصرف در مالیات ولایت فوشنج توسط یکی از اشرار به پادشاه گزارش شد، که منجر به صدور دستور دستگیری و محاکمه او شد. با این حال، چند روز بعد، حقیقت امر برای سلطان ابوسعید میرزا روشن شد و خواجه نعمتالله قهستانی دوباره مورد توجه و محبت قرار گرفت و وزارت سرزمین استرآباد به او واگذار شد.
خواجه نعمتالله نعمتالله قهستانی تا پایان عمر خود در این سمت باقی ماند. در سال ۸۷۲ هجری، زمانی که میرزا سلطان ابوسعید با لشکر خود از خراسان به سمت عراق و آذربایجان حرکت کرد و برخی از این ولایات را تسخیر کرد، منشور وزارت عراق را به نام خواجه نعمتالله قهستانی صادر و برای او فرستاد. خواجه نعمتالله پس از دریافت منشور وزارت عراق به آن سمت حرکت کرد، اما در راه درگذشت.