پیراحمد خوافی، غیاث‌الدین، وزیر شاه‌رخ میرزای تیموری و جانشینان او بود. دربارهٔ زندگی و سال‌های پیش از وزارت او طلاعات کافی موجود نیست. اما به‌طور کلی، می‌گویند که او در روستای خَرگِرد خواف متولد شده است. پدرش، خواجه جلال‌الدین اسحاق، معروف به صاحب، از افراد مهم و تاثیرگذار دیوانی بود. پیراحمد در سال ۸۲۰ هجری، به عنوان وزیر توسط شاه‌رخ منصوب شد. اما سال بعد، تعدادی دیگر نیز به او در وزارت ملحق شدند و از آن به بعد، او غالباً با همکاری افراد دیگر این منصب را برعهده داشت. در سال ۸۲۸ هجری به دلیل نامشخص از وزارت عزل شد، اما در سال بعد، دوباره به وزارت در سرخس رسید و از آن زمان تا پایان حیات شاه‌رخ در وزارت مشغول به کار بود.
پس از درگذشت شاه‌رخ در سال ۸۵۰ هجری، زمانی که خراسان دچار بی‌ثباتی و ناامنی شد. در این میان، پیراحمد به همراه شمس‌الدین علی سمنانی به خدمت میرزا عبداللطیف بن الغ‌بیگ در سمنان رسیدند. در جنگ با عبداللطیف در سال ۸۵۱ هجری، او دستگیر شد و به هرات منتقل شد. پس از شکست عبداللطیف، پیراحمد دوباره به وزارت بازگشت. در سال ۸۵۲، پس از شکست علاءالدوله، پیراحمد به همراه مهد علیا گوهرشادآغا و امرای دیگر به عراق عجم رفتند تا محمد میرانشاه، پسر دیگر بایسنقر را به تسخیر خراسان تشویق کنند. در نهایت، پیراحمد به همراه حاجی محمد قناشیرین به وزارت رسید. پیراحمد دوستدار آبادانی بود و بناهایی مانند مدرسه غیاثیه در خرگرد خواف و مسجد مولانا در تایباد را بنا نهاد. او در اداره امور به‌طور کامل به رعایت حقوق مردم پرداخت و در ایفای وظایف دیوانی خود کوتاهی نکرد. به او به عنوان یکی از وزرای مهم و برجسته‌ی دوران تیموری احترام گذاشته شده است. او در سال ۸۵۷ هجری درگذشت.
