رستم فرزند زال فرمانده و سپهسالار میهندوست و پهلوان اخلاقگرا و آرمانی سرزمین ما است، رستم شخصیت محوری در دورۀ حماسی شاهنامه فردوسی پنداشته میشود، او برای برقراری و استحکام شاهنشاهی فلات ایران بسیار جانفشانی مینماید و از مرزهای ایران زمین یا به عبارت دیگر آریانای کهن با فداکاری و جانفشانی پاسداری میکند. افزون بر شاهنامه فردوسی، رستم در اشعار اغلب شاعران فارسیزبان مورد تحسین قرار گرفته است. از جمله مولانا جلالالدین محمد بلخی او را نماد دلیری و ایثار و عشق در اشعار عارفانه اش میداند و از یاران سست عنصر شکایت و شجاعت رستم دستان را آرزو میکند. در روایتهای بومی و مردمی در میان فارسیزبانان افغانستان نیز رستم الگوی عیاری و پهلوانی است. چنانچه سربازان و مردمان اطراف هندوکش در دورههای مختلف پیوسته فرماندهان دلیر خود را رستم زمان خوانده اند. این نشان میدهد که رستم افزون بر نماد اقتدار و پهلوانی، نماد میهندوستی و آزادگی بوده است.