«تاریخ روزنامه‌نگاری بلخ»، اثر صالح‌محمد خلیق، دانشمند، شاعر، نویسنده و پژوهشگر معاصر افغانستان، در دیماه سال ۱۳۸۹ هجری خورشیدی از سوی انجمن نویسندگان بلخ با برگ‌آرایی سهراب سامانیان و طراحی روی جلد توسط سهراب سیرت، در ۳۲۴ صفحه به قطع وزیری با شمارگان ۲۰۰۰ نسخه در تهران به چاپ رسیده است. این کتاب دربرگیرنده مقدمه مولف و تاریخ روزنامه‌نگاری در بلخ به شمول معرفی رسانه‌های نوشتاری، شنیداری، دیداری و خبرگزاری‌ها و انجمن‌های خبرنگاری و نهادهای رسانه‌ای دیگر بلخ با معرفی مدیران مسوول آن‌ها در دوره‌های گوناگون تاریخی از سال ۱۳۰۰ تا ۱۳۸۹ هجری خورشیدی در پنج بخش و فهرست‌های نام‌های کسان، تیره‌ها، دودمان‌ها و جای‌ها و نام‌های نشریه‌ها، رادیوها، تلویزیون‌ها و خبرگزاری‌های استان بلخ و تصویرهای نشریه‌ها و فعالیت‌های رسانه‌یی در بلخ است. نورمحمد نورنیا در مقاله خود در معرفی این کتاب در شماره ۹۹ سال ۱۳۹۰ هفته‌نامه «تراوش» نگاشته است: «پرداختن در مورد رسانه‌های چاپی، شنیداری و دیداری در یک اثر پژوهشی به گونه مشرح و مفصل از دیرزمانی تا کنون زمان‌گیر، طاقت‌فرسا و درخور تعمّق و ستایش است و در واقع کمبودش احساس می‌شد. این اثر گران‌ارج خدمت بزرگی در بازشناسی و بسیج‌سازی رسانه‌ها در بلخ و کار بس سترگی است که با خطی زرین نقش تابلوی تاریخ می‌شود و نام نویسنده آن جاوید می‌مانَد.» ابراهیم امینی در مقاله خود در معرفی این کتاب در شماره ۲۹۰ سال هشتم، مورخ شنبه ۱۸ تیر هفته‌نامه «عصر نو»، نشریه بنیاد فرهنگی عصر نو، نوشته است: «تصاویری از اولین برگ‌های نشریات بلخ ـ از سال‌های ۱۳۰۰ تا امروز ـ و زند‌گینامه‌های دقیق دست‌اندرکاران مطبوعات بلخ، این کتاب ارزشمند را از اعتبار و استناد بیشتری برخوردار کرده است. به جسارت می‌توان گفت که نشریه‌ای ولو در یکی دو برگ با نوبت چاپ محدود از نظر کمی و کیفی که در بلخ منتشر شده باشد، از دید ریزبین، موشگاف و دقیق نویسنده این کتاب پنهان نمانده است.کتاب «تاریخ روزنامه‌نگاری بلخ» می‌تواند تنها منبع جامع و کامل کارکردهای رسانه‌ای بلخ و عوامل مربوط به رسانه، از دهه‌های دور تا امروز، برای علاقمندان و دانشجویان رشته خبرنگاری باشد.»
