از مقدمهٔ کتاب:
دیوانی را که اکنون به دست دارید، خون دل شاعر عاشق پیشه و خراباتی ایست که ۱۳ ۶ سال پیش از امروز (1397 خ) در اوج جوانی خویش درگذشته است. شاعری که خود خویش را «شهید زنده» و «شهید عشق » خوانده و این نام را بر پیشانی کتابش نیز مهر کرده است. مخدوم محمدرسول مارملی متخلص به «شهید»، خطاط چیره دستی نیز بوده است. او دیوان خود را در زمان حیاتش تدوین و به خط خویش نگاشته و تکثیر کرده است. چهار عنوان کتاب دیگری که شهید تالیف کرده و به خط خویش نگاشته است همه موجود اند جز همین پنجمی که دیوان خودش باشد.
«دیوان شهید عشق» از روی یک یا چند نسخه‌ای که خود شهید نگاشته بوده است، توسط خطاطان دیگر نسخه برداری و پخش شده است. مدت‌ها پس از درگذشت شهید، یکی از این نسخه‌ها به دست شادروان «محمدحنیف حنیف بلخی» می افتد که مبدأ کار قرار می‌گیرد.
