سایمون قدیس
(1760-1825)
کونت دی کلود هنری دی راوری معروف به سایمون قدیس از فیلسوفان سیاسی و اقتصادی و از دانشمندان نخستین سوسیالیست. به‌صورت اغلب او را بنیان‌گذار سوسیالیسم دانسته اند. سایمون قدیس یک اشرافی وابسته به آغاز تاریخ مدرن است و متاثر از دوره روشنگری در اروپا بود که به پیشرفت، برابری و دموکراسی علاقه فراوان داشت.
این دانشمند بزرگ با روش علمی اعلان کرد که تاریخ و فناوری به‌عنوان دو بال مهم در موازات یک‌دیگر بر طبق قوانین طبعیی ترقی کرده اند. نتیجه این پیشرفت از دید سایمون قدیس منجر به سوسیالیسم شده است. او مثل کارل مارکس باور داشت که انسان با شناخت قوانین تاریخی می‌تواند در آوردن تغییر اجتماعی سهیم شود.
براساس دیدگاه او، همه نظام‌های سیاسی و اقتصادی مبتنی بر یک ایدئولوژی است که آن نظام را پشتیبانی می‌کند. به‌طور مثال، فئودالیزم پشتیبان نظام‌های عصر میانه اروپایی بود که ایدئولوژی کاتولیک از آن حمایت می‌کرد. از این جهت، او باور داشت که جامعه ایده‌آل و مطلوب او هم‌چنان می‌بایست توسط یک روشنگر علمی، مهندس و هنرمند اداره شود تا پیشرفت برای فناوری را مهیا سازد.
سایمون قدیس البته اندیشه‌های سیاسی دیگر را نیز تجربه کرده است. او در اوایل عمر از طرفداران فلسفه لیبرالی جان لاک بود که به حقوق انسان‌ها و آزادی آنان احترام می‌گذاشت. اما بعد به این باور رسید که با ایده لاکی، انسان از خود الینه می شود. لذا رفت به دنبال کار جمعی و فکر جمعی که اصول سوسیالیسم از آن برخاست.
در کنار سوسیالیسم، باورهای مذهبی مسیحی سایمون قدیس به یوتوپیای سوسیالیستی او جنبه‌های تازه داد. به گفته او، تعلیمات واقعی عیسی مسیح از انسان حقارت و نا برابری را می‌گیرد. البته او نظام سلسله مراتب کلیسا در عصر میانه را نمی‌پذیرفت.
برای مطالعات بیشتر:
- ایونیسکو، جی. اندیشه سیاسی سایمون قدیس. لندن: انتشارات دانشگاه آکسفورد، 1976.
- مونویل، آر. ای. جهان جدید هنری سایمون قدیس. کمبریج: انتشارات دانشگاه هاروارد، 1956.
- شیلدون، گارت وارد. دایره المعارف اندیشه سیاسی. نیویارک:فکت ان فایل، 2001.
