لاله مشتاقرای در روز وفات میرزا عبدالقادر بیدل (چهارم صفر ۱۱۳۳ ق) در مالیر نزدیک دوآبهی پنجاب بهدنیا آمد ولی از کودکی به شاهجهانآباد (دهلی) نقل مکان نمود. وی را در طبابت هم دستی بود و در شاعری ذوقش به مثنویسرایی مایل بود، چنانچه کتاب مهابهارت را به نظم درآورده است. گویند اشعارش نزدیک صدهزار بیت بوده است.
نمونۀ سخن
مژگان به چشم گریان کی برقرار مانَد
نخل کنار دریا کی پایدار ماند
ای سیلِ اشک بگذر کز بعدِ مردنِ من
بر خاطر بیابان از من غبار ماند
****
جنونی کردهام پیدا که نشناسم ز سر پا را
درم جای گریبان چون سحر دامانِ شبها را