نانسی هاتچ دوپری (Nancy Hatch Dupree) زاده‌ی ۱۲ میزان/مهر ۱۳۰۶ هجری خورشیدی، در کوپرزتاون، نیویورک است. نانسی مدرک کارشناسی خود را از کالج برنارد و مدرک کارشناسی ارشد را در رشته‌ی هنر چینی از دانشگاه کلمبیا دریافت کرد و دو دکترای افتخاری نیز از دانشگاه ویلیام و دانشگاه آمریکایی افغانستان کسب نمود. او متخصص و پژوهشگر تاریخ، هنر و باستان‌شناسی بود و ۵۵ سال از عمر خود را صرف مستندسازی و حفظ آثار باستانی افغانستان نمود.
نانسی در سال ۱۳۴۱ هجری خورشیدی به همراه همسرش، لویس دوپری، که او نیز باستان‌شناس و پژوهشگر فرهنگ و تاریخ افغانستان بود، به افغانستان آمد و به فعالیت‌های کاوش و پژوهش باستان‌شناسی در سراسر کشور پرداخت.
در زمان جنگ‌های تحمیلی افغانستان، به پیشاور پاکستان مهاجرت کرد و فعالیت‌های خود را در آنجا ادامه داد. وی در پاکستان، گزارش‌ها و پژوهش‌های سازمان‌های غیردولتی، سازمان‌های بشر دوستانه و نمایندگی‌های سازمان ملل را به منظور فراهم کردن اطلاعات برای هماهنگی کمک‌های بشر دوستانه به مهاجرین افغانستان انجام می‌داد.
نانسی دوپری سال‌ها برای حفاظت از آثار باستانی افغانستان در زمان جنگ، تلاش کرد و پس از سقوط طالبان نیز کوشش‌های فراوانی برای بازگردانی آثار غارت شده به افغانستان انجام داد. او پس از سقوط طالبان، یک ساختمان جدید با طراحی سنتی را در محوطه دانشگاه کابل به نام «مرکز منبع معلومات افغانستان» ایجاد کرد که روزانه پذیرای ده‌ها دانشجوی دانشگاه کابل و محققان افغانستان بود. این مرکز شامل بیش از ۱۵۰ هزار سند درباره افغانستان به یکی از مراکز مهم تحقیق و پژوهش درباره کشور تبدیل شد. نانسی دوپری همچنین پنج کتاب راهنمای مسافران در خصوص راه‌ها، آداب و رسوم مردم افغانستان در شهرهای مختلف به چاپ رسانده است.
او بالاترین مدال دولت افغانستان را به‌خاطر تلاش‌های مستمرش برای حفظ میراث فرهنگی افغانستان و آموزش دریافت کرد.
خانم دوپری به دلیل کهولت سن و بیماری‌های قلب، کلیه و شش، سال‌ها با مشکلات سلامتی مبارزه کرد. او در ۱۹ سنبله/شهریور ۱۳۹۶ هجری خورشیدی، در بیمارستان امیری کابل درگذشت. او هنگام مرگ ۹۰ سال داشت.
نانسی دوپری مقالات و آثار متعددی در رسانه‌های بین‌المللی چاپ کرده و مقالات زیادی نیز درباره افغانستان و چالش‌های پیش روی زنان نوشته است. پنج کتاب او درباره راهنمای سفر به افغانستان است و از مهم‌ترین آثارش می‌توان به «راهنمای موزه ملی افغانستان» اشاره کرد. از ماندگارترین میراث او، مرکز معلومات افغانستان است که در سال ۱۳۸۵ هجری خورشیدی در دانشگاه کابل راه‌اندازی شد. از دیگر آثار او: راهنمای تاریخ افغانستان (An Historical Guide to Afghanistan)راهنمای تاریخ کابل (An Historical Guide to Kabul) و راهنمای موزه ملی (A Guide to the National Museum) است.
