محمدشاه فرهود در ۱۲ میزان/مهر سال ۱۳۳۹ هجری خورشیدی در کابل متولد شد. خانواده‌اش اصالتاً از استان پروان بودند. فرهود در محیط فرهنگی پرورش یافت. آموزش‌های ابتدایی و متوسطه را در کابل گذراند و سپس وارد دانکشده طب شد.
در دوران دهه ۱۳۶۰ هجری خورشیدی، به دلیل عضویت در سازمان آزادیبخش مردم افغانستان (ساما) به رهبری مجید کلکانی و مخالفت با حضور شوروی در کشور، دستگیر شد و به مدت ۱۲ سال در زندان پلچرخی در دوره حکومت‌های ببرک کارمل و داکتر نجیب‌الله زندانی بود. این تجربه، تأثیر عمیقی بر دیدگاه‌های سیاسی، اجتماعی و ادبی او گذاشت.
پس از رهایی، تحصیلات عالی خود را در رشته زبان و ادبیات فارسی ادامه داد و مدرک کارشناسی دریافت کرد. از سال ۱۳۷۷ هجری خورشیدی به کشور هالند مهاجرت کرد و فعالیت‌های ادبی، پژوهشی و سیاسی خود را ادامه داد.
محمدشاه فرهود در طول فعالیت‌های فرهنگی و ادبی خود، آثار متعدد و مهمی در حوزه خاطرات زندان، نقد ادبی، روشنفکری و سیاست منتشر کرده است. از جمله آثار برجسته او می‌توان به چهار جلد خاطرات زندان با عنوان «جنایات حزبی»، بوطیقای یک: نقد و نظریه ادبی، بوطیقای دو: نقد عملی، پنج مشکل بنیادین روشنفکر افغانستان، عصر مترسک: عصر روشنفکر مفلوج و کتاب «مجیدنامه» اشاره کرد. آثار او نمایانگر تجربه زیسته، تحلیل‌های دقیق اجتماعی و فرهنگی و نقد روشنفکری افغانستان است.
محمدشاه فرهود امروز به عنوان پژوهشگر، نویسنده و فعال سیاسی و فرهنگی شناخته می‌شود و آثارش سهم قابل توجهی در مستندسازی تاریخ معاصر و نقد روشنفکری در افغانستان دارد.
