از متن مقاله؛
نوروز، این جشنواره کهن آریایی- جمشیدی را به شکرانه آفریدهها و نعمتهای رنگارنگ الهی برای همه خوانندگان مجله نوروزنامه خجستهباد میگویم. بهمناسبت تحول سال بهرسم نیاکان، از خداوند تقویم و زمان البته با کمال عذر و بندگی تمنا میکنیم که به عظمت کبریایی خود، بر سرزمین بلاکشیدۀ ما و منطقۀ بهشدت واگرای ما، از خزاین بیپایان و ناتمام خود حس همدلی، ظرفیت هماندیشی و هرزه همکنشی عنایت کند.
انسان، جامعه و جهان امروز بهصورت استثنایی و بیپیشینه به یک همگرایی همه جانبه نیاز دارد. با تأسف که ما، اجتماعات بشری، نظام بینالمللی و جهانی همه در حال حاضر، در گرداب بیدلی، تناقض اندیشهها و رویکردهای فردگرایانه، سودجویانه و بدبینانه در نظمهای مکانیکی اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی افتاده ایم. همه و مشترک به سوی یک هرج و مرج ناتمام به پیش میرویم. در روزگار ما، سنتها، مراسم و آداب فرهنگ محور جای خود را به فرهنگهای ایدولوژیک داده اند. بعید نیست که در چنین روزگاری، برخورد سنتها بهصورت فزیکی جهان را بار دیگر به پرتگاه نابودی و فلاکت بکشاند. قبلا این هشدارها از جانب دانشمندان علوم اجتماعی و روابط بینالمللی داده شده است.