فریدون مشیری در سی‌ام سنبله/شهریور سال 1305 هجری خورشیدی در تهران متولد شد. آموزش‌های ابتدایی را در تهران و مشهد سپری کرد. پدرش ابراهیم مشیری افشار در وزارت پست خدمت می‌کرد. مادرش خورشید اعظم‌السلطنه، از خاندان قاجار و شاعر بود.
مشیری درسال ۱۳۲۰ هجری خورشیدی به تهران برگشت و ادامه تحصیل داد و در دبیرستان‌های دارالفنون و ادیب به فراگیری آموزش پرداخت و در کنار آن به کار در اداره‌ی پست و تلگراف مشغول شد. مشیری در این دوران به مطبوعات روی آورد و فعالیت‌های نویسندگی و خبرنگاری را آغاز کرد. از سال ۱۳۳۲ تا ۱۳۵۱ هجری خورشیدی مسئول صفحه شعر و ادب مجله‌ی روشنفکر بود و به معرفی بسیاری از شاعران معاصر کمک کرد. همچنین با مجله‌های «سپید و سیاه» و «سخن» همکاری داشت.
او در سال ۱۳۵۷ هجری خورشیدی بازنشسته شد و به فعالیت‌های فرهنگی و ادبی ادامه داد. از جمله آثار برجسته‌ی او می‌توان به شعر «کوچه» و مجموعه‌های شعری چون «تشنه طوفان»، «گناه دریا»، «ابر»، و «پرواز با خورشید» اشاره کرد.
مشیری علاقه زیادی به موسیقی داشت و در پیوند شعر با موسیقی نقش بسزایی ایفا کرد. او در سفرهای خارجی به معرفی شعر فارسی پرداخت.
آثار او به خاطر زبان ساده، دلنشین و توانایی در بیان احساسات و اندیشه‌ها همچنان محبوب و مورد توجه است.
فریدون مشیری در ۳ عقرب/آبان ۱۳۷۹ هجری خورشیدی در تهران درگذشت.
روانش شاد و یادش گرامی باد!
