محمدحسن معیری، معروف به رهی معیری در ۱۰ ثور/اردیبهشت سال ۱۲۸۸ هجری خورشیدی، در خانواده‌یی با پیشینه‌ی تاریخی و هنری به دنیا آمد و از نوادگان دودمان معیرالممالک بود. رهی از کودکی به شعر، موسیقی و نقاشی علاقه‌مند شد و در زمینه‌های هنری نیز فعالیت داشت. او اولین شعر خود را در ۱۳ سالگی سرود و از همان زمان در انجمن‌های ادبی مختلف حضور فعال پیدا کرد.
رهی در شعرهایش، به‌ویژه در غزل، تأثیرپذیری زیادی از شاعران بزرگی چون سعدی و حافظ داشت و بسیاری از اشعار عاشقانه و لطیف او نشان از این ارتباط عمیق با ادبیات کلاسیک فارسی دارد. مجموعه شعرهای او با عنوان “سایه عمر” به چاپ رسیده و برخی از ترانه‌های ماندگار وی مانند «شد خزان»، «شب جدایی»، و «کاروان» همچنان ماندگار اند.
معیری علاوه بر شعر، در حوزه‌ی موسیقی نیز فعال بود و در برنامه‌ی مشهور “گل‌های رنگارنگ” رادیو ایران با داوؤد پیرنیا، همکاری داشت. سفرهای خارجی او به کشورهای مختلف از جمله ترکیه، شوروی، ایتالیا، فرانسه و افغانستان، نشان‌دهنده علاقه و تعهد او به پژوهش در باب فرهنگ و هنر زبان فارسی بود.
رهی معیری در ۲۴ عقرب/آبان سال ۱۳۴۷ هجری خورشیدی پس از مدت‌ها تحمل بیماری سرطان در تهران درگذشت و در گورستان ظهیرالدوله شمیران به خاک سپرده شد. روانش شاد و یادش انوشه باد!
