بازار صابر، در 29 عقرب/آبان سال 1317هجری خورشیدی در روستای صوفیانِ ناحیه فیض‌آباد جمهوری تاجیکستان، متولد شد. آموزش‌های ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش فرا گرفت و تحصیلاتش را در رشته‌ی ادبیات فارسی به پایان رساند.
او از کودکی علاقه‌ی وافری به ادبیات و شعر داشت و به همین سبب به یکی از چهره‌های ممتاز ادبیات فارسی تبدیل شد. اشعار او از حیث مضمون و سبک، تلفیقی از عشق، میهن‌دوستی، و مفاهیم عمیق انسانی است. او در دوران تحصیل، با انتشار اشعار و مقالات خود در نشریات تاجیکستان، توجه جامعه‌ی ادبی را به خود جلب کرد. این توجه زمینه‌ساز انتشار نخستین مجموعه شعر او شد که مورد استقبال گسترده قرار گرفت و او را در میان مردم و اهل ادب به نام آشنا تبدیل کرد و او را پدر شعر معاصر تاجیکستان می‌خوانند.
بازار صابر علاوه بر سرایش در ترویج زبان فارسی و نگه‌داشتن هویت فرهنگی و تمدنی زبان فارسی نقش موثر ایفا کرد و در پاسداری از استقلال فرهنگی و زبان فارسی همواره تلاش می‌نمود. رویکرد تاجیک گرایانه و عشق به فرهنگ تاجیک، او را به یکی از برجسته‌ترین و محبوب‌ترین شاعران معاصر تاجیکستان مبدل نمود.
صابر در دوره‌های مختلف زندگی خود به علت فعالیت‌های فرهنگی و بیان عقاید سیاسی و اجتماعی، با مشکلاتی مواجه شد و حتی به دلیل اشعار و نوشته‌های انتقادی خود، برای مدتی ناچار به ترک وطن شد. او به امریکا مهاجرت کرد و تا پایان عمر در آنجا بسر برد، اما همچنان با مردم و ادبیات تاجیکستان پیوندی عمیق داشت و آثارش در تاجیکستان و در میان تاجیکان مهاجر با اشتیاق خوانده می‌شد.
«از گل خار تا سیم‌خار»، «آتشبرگ»، «با چمیدن با چشیدن»، «چشم سفیدار»، «آفتاب‌نهال»، نمونه‌ای از سروده‌های این شاعر تاجیک است. اشعار صابر به زبان‌های گوناگون ترجمه شده‌است.
بازار صابر در 12 ثور/اردیبهشت سال 1397 هجری خورشیدی در سن هشتاد سالگی در امریکا چشم از جهان بست و پیکر او بنا به دستور امام علی رحمان، رییس جمهور تاجیکستان به زادگاهش منتقل و طی مراسم با شکوه رسمی به خاک سپرده شد. روانش شاد و یادش گرامی باد!
