محب بارش در سال ۱۳۳۷ هجری خورشیدی در روستای «باباعلی» ولسوالی آبشار ولایت پنجشیر، چشم به جهان گشود. او در خانواده‌ای اهل علم و ادب رشد یافت و آموزش‌های ابتدایی را در زادگاهش و سپس در شهر کابل به پایان رساند. پس از آن، وارد دانشکده‌ی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه کابل شد و در این رشته به تحصیل پرداخت.
محب بارش پس از فراغت از دانشگاه کابل در مقطع کارشناسی، به‌عنوان استاد در همان دانشگاه به تدریس پرداخت. علاقه‌ی عمیق او به شعر و ادبیات فارسی، از سال‌های تحصیل آغاز شد و در طول زندگی علمی و فرهنگی‌اش ادامه یافت. او یکی از چهره‌های تأثیرگذار در ادبیات معاصر افغانستان بود که با آشنایی عمیق با شعر کلاسیک نوین و تأثیرپذیری از شاعران معاصر ایران همچون نیما یوشیج، احمد شاملو، سهراب سپهری و فروغ فرخزاد، آثاری پُرمایه و برجسته خلق کرد.
از آثار مهم او می‌توان به مجموعه‌های شعری «بارش محبت» و «یک روز بی‌دروغ» اشاره کرد که دربردارنده‌ی مضامین اجتماعی، سیاسی و عاطفی‌اند و جایگاه خاصی در شعر معاصر افغانستان دارند. افزون بر فعالیت‌های شعری، محب بارش به‌عنوان منتقد اجتماعی نیز شناخته می‌شد و نقدهای بی‌پروای او نسبت به وضعیت سیاسی و اجتماعی کشور، بارها واکنش‌هایی در پی داشت.
در اواخر سال ۱۳۹۲ هجری خورشیدی، به‌دلیل انتقادهای صریح از مقامات دولتی، به‌مدت شش ماه در زندان ولایت کاپیسا زندانی شد. او در این مدت از داشتن وکیل مدافع محروم بود و در اعتراض به شرایط بازداشت، دست به اعتصاب غذا زد. در سخنانی پس از آزادی، بارش تأکید کرده بود که بازداشت او نتیجه‌ی نارضایتی برخی از مسئولان از نقدهای ادبی و سیاسی‌اش بوده است.
با آزادی از زندان، به فعالیت‌های علمی و ادبی خود بازگشت و بار دیگر به تدریس در دانشگاه کابل پرداخت. او همچنین مدتی ریاست دانشگاه البیرونی را بر عهده داشت و نقش فعالی در نشر آثار علمی و فرهنگی ایفا کرد.
محب بارش از دوستان نزدیک عبدالقهار عاصی، شاعر نامدار افغانستان بود و پس از شهادت او، با گردآوری و انتشار مجموعه‌ای از نوشته‌ها و یادداشت‌ها تحت عنوان «کارنامه‌ی عاصی»، یاد و اثر او را زنده نگاه داشت.
این شاعر توانمند، در ۱۲ ثور/اردیبهشت سال ۱۳۹۵ هجری خورشیدی چشم از جهان بست. محب بارش نه‌تنها در حوزه‌ی ادبیات، بلکه در عرصه‌های اجتماعی و فرهنگی نیز حضوری مؤثر و ماندگار داشت. آثار و دیدگاه‌های او همچنان منبع الهام برای نسل‌های آینده‌ی شاعران و نویسندگان افغانستان خواهد بود، و نامش در حافظه‌ی فرهنگی کشور زنده خواهد ماند.
