در آینه‌ی اندیشه‌ی مولانا، انسان تا خویش را نشناسد و پرده‌های نفسانی را ندرد، به آرامش و سلامت روان نمی‌رسد. زیست سالم روانی، از دید مولانا، تنها در گرو ترک عادت‌های کهنه، گذر از خواهش‌های ناپایدار، و پیوند با حقیقت درونی‌ست. در این سلسله از درس‌گفتارهای «پیامبر عشق»، به این مسائل پرداخته شده و مولانا ما را به بیداری، توازن در رفتار، و احیای روح فرا‌می‌خواند؛ به زیستی که در آن، دل با جان هم‌نوا می‌شود و روان از بند اضطراب و غفلت رها می‌گردد.
