دیوید هیوم فیلسوف و مورخ سیاسی اسکاتلندی در دانشگاه ادنبرگ تحصیل کرد. در جوانی نتوانست وکیل شود و در عین‌حال از طرف کلیسا ممنوع شد تا در دانشگاه اسکاتلند به صفت استاد مقرر شود. بنابراین، به عنوان کتاب‌دار کار کرد و در این زمان کتاب تاریخ انگلیس را در 8 جلد در بین سال های 1754 تا 1761 نوشت.
هیوم در تقویت نظریه‌های شکاکی، نسبیت و فایده‌گرایی به شهرت رسید. البته کارهای او بعدها در اخلاقیات، دینیات و سیاسیات غربی تاثیر فراوان داشت. در کتاب معروف ” رساله طبعیت انسان1 ” که در سال 1739 انتشار داد، او در برابر عقل گرایی قرارداد اجتماعی لیبرال ایستادگی نمود و اندیشه‌های معیار جهانی حقوق و عدالت را زیر سوال برد.
هیوم با اتکا به تجربه‌گرایی، دانش را برخاسته از تجربه بشری می‌داند و از لحاظ تاریخی به‌عنوان یک متغییر شکل دهنده خِرَد در جامعه می‌شود. با او با انتقاد بر معیار جهانی ارزش‌های سیاسی، هیچ نوع حکومت را نسبت به دیگری ارج نمی‌گذارد و باور دارد که هر حکومت با در نظرداشت تجربه زمان و مکان مختلف می‌تواند خوب باشد.
هیوم مانند آموند برک یک محافظه کار سرشناس است. او فضیلت و امتیاز خوب بشری را در گذشته سراغ داشت. از نگاه او نظام سلطنتی در فرانسه و دموکراسی در انگلیس هردو نظام‌های بهتر بودند. یعنی هیچ واقیعتی، برتری اخلاقی این‌دو را بر یک‌دیگر تعیین نمی‌تواند. همین دید فایده‌گرایی او بعدها جرمی بنتهم را متاثیر کرد.
عمل‌گرایی و تجربه‌گرایی از ارزش‌های هیوم اند. او همه نظام‌های سیاسی و بشری را دارای خوبی و زشتی می‌دانست؛ طور مثال، باور داشت که یک جامعه باز و دموکراتیک برای تقویت بازرگانی می‌کوشد اما در کنار آن قرضه‌های مردم را بالا می‌برد. به این شکل، نظام شاهی در یکپارچگی و نظم عالی است اما آزادی و پیشرفت افراد سلب می‌کند. بنابراین، تا زمانیکه یک نظام سیاسی روال موفقانه خود را سپری کند، برای هیوم نظام مورد نظر است و برای حمایت از آن توصیه می‌کرد. او مباحثات و دیگر گونگی احزاب سیاسی را نمی‌پذیرفت و باور بر گفتمان واحد سیاسی داشت. محافظه‌کاری او به دلیل فلسفه سیاسی نه بلکه به سبب شکاکیت نسبی او بود. شکاکیت او فیلسوف فرانسوی، ژان ژاک روسو را متاثیر کرد.
برای مطالعه بیشتر
- فوربیس، دی. فلسفه سیاسی هیوم. کمبریج: انتشارات دانشگاه کمبریج، 1975.
- ماکی، جی. ال. نظریه اخلاقی هیوم. لندن: روتلج و کی. پاول، 1980.
- میلر، دی. فلسفه و ائدولوژی در اندیشه سیاسی هیوم. آکسفور: انتشارات کلراندون، 1981.
