راینهولد نایبهور
(۱۹۷۱-۱۸۲۹)
راینولد نایبهور، متفکر سیاسی و الهی‌دان برجسته آمریکایی، با نظریهٔ «واقع‌گرایی مسیحی» جایگاهی منحصربه‌فرد در قرن بیستم یافت. او در دانشگاه‌های ایلمهورست، ییل و ایدن تحصیل کرد و سال‌ها در نیویورک به تدریس اخلاق مسیحی پرداخت. نایبهور از ابراهام لینکلن به دلیل تلفیق باور دینی با سیاست عمومی، تمجید می‌کرد و از رهبران لیبرال و اصلاح‌طلب زمانه‌اش به‌دلیل افتخارگرایی و ساده‌انگاری در عدالت‌طلبی، انتقاد داشت.
او در میان الهی‌دانان آمریکایی یکی از شناخته‌شده‌ترین چهره‌های عرصهٔ دین و سیاست بود، و در حزب دموکرات نیز فعالیت می‌کرد. کوشش او بر آن بود که تعالیم سنتی آگوستین قدیس را با واقعیت‌های جهان مدرن سازگار سازد. در نقد ایدئولوژی‌های کلانی چون کمونیسم و لیبرالیسم روشنگر، آن‌ها را وعده‌های فریبنده‌ای خواند که در تحقق عدالت جهانی ناکام بوده‌اند.
نایبهور، مانند جیمز مدیسون، باور داشت که گناه ذاتی انسان، مانعی جدی برای از میان‌بردن فساد، ظلم و بی‌عدالتی است. به زعم او، خودمحوری و خودستایی ایدئولوژی‌های “پیشرو” مانند کمونیسم، در عمل به بی‌اخلاقی‌ها و استبداد منتهی می‌شود.
او به دنبال ساختن جامعه‌ای بود که در آن مفاهیمی چون افتخارگرایی، خودپرستی و توهم نجات‌بخشی غایب باشد؛ جامعه‌ای که از بروز نظام‌های ستمگر همچون نازیسم، فاشیسم و کمونیسم شوروی جلوگیری کند.
یکی از جلوه‌های برجستهٔ واقع‌گرایی مسیحی نایبهور، مخالفت او با بی‌طرفی آمریکا در دههٔ ۱۹۳۰ بود. او هشدار داد که جهان با قدرت‌گیری نیروهای اهریمنی روبه‌روست و نمی‌توان در برابر آن‌ها سکوت اختیار کرد. به باور او، مقابلهٔ فعال با شر، وظیفه‌ای اخلاقی بود.
در آثار مهمش مانند «انسان اخلاقی و جامعهٔ غیراخلاقی» (۱۹۳۲) و «طبیعت انسان و سرنوشت او» (۱۹۴۲)، از دموکراسی مداراگرای آمریکایی دفاع می‌کند؛ دموکراسی‌ای که با محدودسازی منافع گروهی و فردی، امکان همزیستی عادلانه را فراهم می‌سازد.
برای مطالعه بیشتر:
- دیویس، ایچ. آر. و گود، آر. سی. رینهولد نایبهور و سیاست. نیویارک: اسکرایبنر، ۱۹۶۰.
- نایبهور، آر. انسان اخلاقی و جامعه غیر اخلاقی. نیو یارک: اسکرایبنر، ۱۹۳۲.
- شیلدون، گارت وارد. دایره المعارف اندیشه سیاسی. نیویارک:فکت ان فایل، ۲۰۰۱.
