فرانسس آگست شافر
(۱۹۸۴-۱۹۱۲)
فرانسس آگست شافر در فیلادلفیا از ایالات امریکا تولد شد و پس از تحصیل و فعالیتهای سیاسی ـ مذهبی، در سوئیس «مرکز همایش بینالمللی» را تأسیس کرد تا فضایی برای مطالعه و گفتوگو پیرامون ادیان و فرهنگها فراهم آورد.
شافر در کتاب «ظهور و زوال اندیشه و فرهنگ غرب» (۱۹۶۷)، به تحلیل گستردهای از تضعیف اندیشههای سیاسی غربی در اروپا و ایالات متحده در دوران معاصر میپردازد. او با چشمانداز پروتستانی انجیلی، معتقد بود که نسبیگرایی عصر روشنگری، انسانگرایی و فردگرایی از جمله عوامل بحرانساز اجتماعی در قرن بیستم بودهاند.
این دیدگاه او را به تأمل در فلسفه هگل سوق داد؛ جایی که دیالکتیک نسبیگرایانه جایگزین مفاهیم اخلاقی سنتی غرب شد. به باور شافر، ضعف اخلاقی در فرهنگ غربی بهسرعت به زوال اگزیستانسیالیسم، بیگانگی انسان و فروپاشی ارزشهای بنیادین انجامید.
او هشدار میداد که کاهش جایگاه انجیل و عقلانیت الهی در برنامهریزی برای انسان، موجب گریز گسترده از ارزشها شده است. این بحران ابتدا از اروپا، بهویژه بریتانیا، آغاز شد و سپس به ایالات متحده سرایت کرد و اکنون در حال گسترش به دیگر نقاط جهان است.
از دیدگاه شافر، مشکلات اقتصادی، سیاسی و اجتماعی را نمیتوان جدا از بحرانهای مذهبی تحلیل کرد. او موعظه میکرد که ملتهای مسیحی باید به آموزههای آگوستین قدیس و جان کالوین بازگردند و پیامهای آنان را با دقت بشنوند؛ مذهبی که بر پایه توصیههای انجیل بنا شده باشد.
برای مطالعه بیشتر
۱. شافر، فرانسیس. چگونه باید زندگی کنیم؟ ظهور و سقوط اندیشه و فرهنگ غرب، انتشارات کراسوی، ۱۹۷۶.
۲. ادگار، ویلیام. «فرانسیس شافر و تأثیر جهانی او»، نشریه وستمینستر مدیا.
