عبدالاحمد جاوید، در دهم جدی/دی سال ۱۳۰۶ هجری خورشیدی در کابل به‌دنیا آمد. آموزش‌های ابتدایی را در زادگاهش به اتمام رسانید و در سال ۱۳۲۲ هجری خورشیدی، وارد دانشکده‌ی ادبیات دانشگاه کابل شد و در سال ۱۳۲۳ هجری خورشیدی با گرفتن بورسیه از دانشگاه تهران به آنجا رفت و در دانشکده‌ی حقوق و علوم سیاسی مشغول تحصیل شد. هم‌زمان با تحصیل در دانشکده‌ی حقوق و علوم سیاسی، در دانشکده‌ی ادبیات نیز نام نویسی کرد. در سال ۱۳۲۸ هجری خورشیدی، مدرک کارشناسی/ لیسانس دانشکده‌ی ادبیات، و در سال ۱۳۲۹ هجری خورشیدی، لیسانس دانشکده‌ی حقوق و علوم سیاسی را از دانشگاه تهران به دست آورد. جدا از زبان فارسی دری به عنوان زبان مادری اش، به زبان‌های پشتو، انگلیسی و عربی تسلط و با زبان‌های فرانسوی و روسی آشنایی داشت.
عبدالاحمد جاوید پس از بازگشت از ایران، در دانشکده‌ی ادبیات دانشگاه کابل مشغول تدریس شد و درسمت‌های مدیریت نشرات رادیو کابل، عضویت هیئت بررسی کتاب‌های درسی وزارت معارف و ریاست دانشگاه کابل ایفای وظیفه نمود.
استاد جاوید از پژوهشگران و دانشمندان برجسته و سرشناس ادبیات فارسی بود که در کنار سال‌ها پژوهش علمی و ادبی و نایل آمدن به بالا ترین مقام علمی اکادمیک، ده‌ها کتاب، رساله و مقاله در زمینه زبان و فرهنگ فارسی از او بجا مانده است. او در کنار داشتن جایگاه بلند علمی در جامعه‌ی اکادمیک، از اعتبار و محبوبیت بسزایی در میان حوزه‌ی ادبی و شهرت و حرمت نزد مقامات حکومت وقت برخوردار بود.
استادجاوید به دلیل آشنایی با سرشناس‌ترین پژوهشگران حوزه‌ی ادبیات فارسی در ایران و نیز بهره‌مندی از تسلط به زبان‌های انگلیسی و عربی امکان استفاده از منابع و متون تألیف شده به این زبان‌ها را در اختیار داشت و از سوی دیگر به خاطر داشتن دسترسی به شماری از مهم‌ترین نسخه‌های خطی و منحصر به‌فردی از دیوان‌های اشعار شاعران زبان فارسی که در آرشیف ملی افغانستان نگهداری می‌شد، توانست قدم در راه‌هایی بگذارد که روندگان اندکی دارند. استاد جاوید همچنین در گردآوری قصه‌های بومی و ادبیات فلکلور نقش بارز ایفا کرد.
اکادمسین عبدالاحمد جاوید، زبان فارسی را دومین زبان تمدن اسلامی می‌دانست و با اشاره به گستردگی رواج این زبان در قلمروهای اسلامی معتقد بود که فارسی را نباید زبان یک قوم دانست، بلکه این زبان حلقه‌ی وصلی میان اقوام و گویندگان دیگر زبان‌ها در منطقه است.
پروفیسور عبدالاحمد جاوید در ۹ اسد/ مرداد ۱۳۸۱ هجری خورشیدی در شهر لندن چشم از جهان پوشید. براساس وصیت آقای جاوید، او را به کابل منتقل و در گورستان شهدای صالحین به‌خاک سپردند. در سال ۲۰۰۳ محمد خاتمی، رئیس جمهوری وقت ایران برای ارج‌گزاری از خدمات و کارنامه‌ی درخشان آقای جاوید در زمینه فرهنگ و زبان فارسی دری در پنج دهه‌ای اخیر، مدال افتخاری را به نام او به فرزندش، اخشید جاوید اهدا کرد.
روان استاد جاوید شاد و یادش انوشه باد!
