عبادالله نقشبندی، در سال ۱۳۲۹ هجری خورشیدی در شهرستان خُلم (تاشقرغان) استان بلخ دیده به جهان گشود. آموزش‌های ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش به پایان رساند و در سال ۱۳۵۰ هجری خورشیدی از دارالمعلمین اساسی ولایت بلخ فارغ‌التحصیل شد.
وی بیش از چهار دهه از عمر خود را در راه تعلیم و تربیت نسل جوان وقف کرد و در مکاتب گوناگون استان بلخ و سمنگان به‌عنوان آموزگار ایفای وظیفه نمود.
آقای نقشبندی افزون بر خدمات آموزشی، علاقه‌مند ادبیات و فرهنگ بود و به سرایش شعر می‌پرداخت. سروده‌های او بیشتر رنگ‌وبوی عرفانی و محتوای میهن‌دوستانه و عدالت‌خواهانه داشت. وی با انس و تعلق خاطر به متون عرفانی، از جمله سبک بیدل، به سلوک معنوی نیز گرایش داشت و پیرو اهل طریقت بود. سروده‌های او در نشریات محلی و کشوری به نشر رسیده اند و مورد استقبال مردم قرار گرفته است. مجموعه اشعار او گردآوری شده و آماده‌ی چاپ است.
آقای نقشبندی در سال ۱۳۸۴ هجری خورشیدی، با رأی مردم، به‌عنوان نماینده در مجلس بزرگان کشور راه یافت و به‌مدت چهار سال در آن نهاد خدمت کرد. پس از پایان دورهٔ کاری در مجلس، بار دیگر به عرصهٔ معارف بازگشت و به‌عنوان عضو علمی در مدیریت تفتیش و بازرسی معارف ولایت بلخ فعالیت نمود تا اینکه در سال ۱۳۹۰ هجری خورشیدی بازنشته شد.
سرانجام، عبادالله نقشبندی در ۱۲ جوزا/خرداد سال ۱۴۰۰ هجری خورشیدی، به‌دلیل بیماری قلبی، دار فانی را وداع گفت و به جهان باقی شتافت. روانش شاد و یادش گرامی!
